31.3/
acıların, yalnızlığın
kurbanı mıyım?
her ne varsa dünyada
felaketlerden yana,
bütün çaresizliklere
16/
düz yolda yürür iken
uçurumlar ilişiyor gözüme
güleyim, sevineyim derken
hüzünler yapışıyor
yaralı yüreğime.
2 uçurumlar kadar yalnızım;
büyük şehirlerin
kalabalığına inat.
3 o uçurumlar ki,
yükseklik kadar fırtınalı
1/
özlemlerim üşüyor
yokluklara baktıkça
sevgilerim soğuyor
ölüm kokan yalanların korkusunda.
diyalog I.
1 bu dünyadaki sorumluluklarımın beni tuttuğu yere rağmen SANA ait olduğumu biliyorum. SEN’in için yaptıklarımın fedakarlık olmadığını biliyorum. dindarlık dediğimiz şey diğerleri için Mesih olmak değil mi? benden insan üstün başarılar beklemediğini bilmek beni SANA şükretmeye yönlendiriyor.
2 bu gün yardımıma ihtiyaç duyan herkese cömert olabilmeyi başarabilmeyi diliyorum SEN’den, Tanrım bana yardım et.
Tanrım, bana daima umut ile bakan gözler, SEN’i hoşnut eden şeyi görmekten hoşnut gözler bahşet. ayaklarım SEN’in yollarında olarak, dilim SEN’in övülmene aracılık, sözlerim ve işlerim SEN’in iyiliklerine tanıklık etsin. öyle ki, SEN’in kutsal adaletinden korkarak merhametinde yaşamayı başkalarına da öğretebileyim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!