diyalog XIV.
9.1 hayat: inanılması zor aykırılıklarla, beklentilerimizin ötesinde sürprizlerle ve aksiliklerle dolu olan; hiç de adil olmayan; çabalarımızın boşa gitmesiyle, umutlarımızın yıkılmasıyla birlikte; güldüğümüz, sevdiğimiz, sevindiğimiz, umut edip yeni baştan planlar kurduğumuz şeylerle birlikte, acıları ve ödülleri olan; özlemi ve kavuşmayı, kaybetmeyi ve öfkeyi tattığımız; mücadele ve yardımlaşma gerektiren; çalışarak yorulmayı tecrübe edebilmemiz için bize verilmiş bir armağan.
9.2 hayat: geçici bir sınav dönemi olarak bize emanet edilmiş bir zaman.
diyalog XVI.
1 bir ailenin oluşması güzeldir. bu güzelliğin korunması da oldukça zordur. aynı SOFRA’dan pay alan bireylerin birbirlerine zarar veren söz ve davranışları da ölçülemeyecek kadar kötüdür.
2 aileler toplumun, toplumlar da ülkenin temel taşıdır. çocuklar içinde büyüdükleri aileden doğru ya da yanlış, iyi ya da kötü ne aldılarsa onu tekrar kendi kurdukları aileler aracılığı ile sonraki kuşaklara taşırlar.
3 ülkelerin sıklıkla kanunsal düzenlemelere gitmesinin sebeplerinden biri de budur: ailelerden teşkil olan ülkeler değişen dünya ve değişen ihtiyaçlarla karşılaştıklarında yeni yasal düzenlemelere gitmek ihtiyacını duyarlar. çünkü aileler çocukların kurduğu yeni yuvalara doğrudan veya dolaylı olarak etki etmişlerdir. bu da özellikle sorunları, hataları, yanlışları alarak şekillendirilen yeni ailelerin ve dolayısı ile toplumların ihtiyaçlarını, yaşamlarını ve davranışlarını etkiler. çocuklar ailelerinden aldıklarını eğitim, çevre, kültür ve kişisel özellikleri içinde harmanlayarak kendi çocuklarına aktarırlar. çocukların ailelerinden aldıkları olumsuz tüm şeyler çoğunlukla ailelerinden aldıkları olumlu şeyleri gölgeler. bu da sonraki kuşağı etkiler.
diyalog XVII.
1 karşı tarafa “ne istiyorsun? ” diye sormak kolaydır. ancak esas sorun “sizin ne istediğiniz’dir”. kendiniz için olan istek ve beklentilerinizi doğru tespit etmeden önce karşı tarafın istekleri ve karşı tarafa vermeyi düşündükleriniz üzerinde uzlaşmaya girmeyi düşünmeyin.
2 birini bağışlamıyorsan halen acı çeken taraftasın demektir. ama bağışlamadığın kimse çoğunlukla bunu bilmez. bağışlayamamak, bir kişiye acı çektirmeyi, acı çektiğini görmeyi istemeyi, hatta bir kimsenin ölmesini istemeyi de yüreğimize işler. eyleme geçmediği sürece zararı yok gibi gözüken bu duygular çoğunlukla içimizdeki insanı öldürür.
diyalog XIX.
1 başımıza bir felaket geldiğinde hayatın güzel bir armağan olduğunu hatırlarız. hastalandığımızda sağlıklı olmanın bile tek başına ne büyük bir bereket olduğunu hatırlarız. ama genelde sorunumuz şudur: bu hatırladıklarımızı kısa bir zaman içinde yeniden unuturuz.
diyalog XXI.
1 bilmek isteyenlere konuş,
insanları kazandığını göreceksin.
insanları kazanmak için konuşma,
onları kaybetmek pahasına doğruyu konuş.
diyalog XXIV.
2 iyi ve kötü, haklı ve haksız, doğru ve yanlış, güzel ve çirkin hakkındaki kararımız kutsal olan ve kutsal olmayan açısından değerlendirme yapılarak ortaya çıkmalıdır. ve bunun sonucunda bir tepki veya hareket gösterme yeteneğimiz kendini göstermelidir.
diyalog XXIV.
3 kazanıldığında yitirilmeyen mutluluk arayışı maddi varlığa, lüksün çeşidine, yetki, iktidar ve sağlığa ne kadar bağımlıdır? yoksa bağımsız mıdır?
eğer bağımsızsa kanaatkar olmak gerekir. böylece mutluluk elimizden alınabilecek bir şey olmasa gerekir. acı, gözyaşı ve ölüm bile...
diyalog XXIII.
1 sevecenliğin tanımı nedir?
çok sevgi göstermek mi?
çok acıyan bir yüreğe sahip olmak mı?
çok acıyan bir yüreğe sahip olarak başkalarına yardımcı olmaya çalışmak mı?
diyalog XXV.
4 dualarıma verdiğin “hayır” cevabına rağmen SEN’in kutsal sevginin devamlılığına dair olan güvencem her seferde yeni bir şükran ilahim olur.
11/
4 doğru öğreti başarıyı getirir
başarı da kenti bayrama götürür.
5 kötülerin ölümünde yas olmaz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!