diyalog X.
1 KRAL yasa koydu,
biz uymak istemedik.
KRAL’ın düzen için getirdiği cezalardan kurtulmak için her yolu denedik.
sonra da yasa tanımazlığımızı ve cezadan kurtulmak için her şeyi denediğimizi övünerek anlattık.
diyalog XIV.
19 kendisinin mükemmel olduğunu düşünenlerin de, toplumdaki diğerlerinin kendisine mükemmel davranmasını bekleyenlerinin de hata ve kötülük yaptıklarına tanık oldum.
en kötü şey kendi kötülüklerinden pişmanlık duy[a]mamaktır…
20 aklınla övünme; ahmaklar da kendilerini akıllı sanırlar. aklını başkaları övsün, böylesi daha güzel; ama sen asla kendini insan övgülerine kaptırma.
32.2/
böyle bir kuraklıktan
ekmek çıkar mı?
inanmak ne kadar güç
işte! YAŞAM EKMEĞİ…
32.4/
Ne Mutlu!
merhamet buldu canım
esenliğe kavuştum;
ezilen yoksul canım
karanlıktan kurtuldu.
4/
tohumlar dikmiş
beklemiştim yağmuru
rüzgarlar körükledi
alev alev yangını.
33.3/
bol yaşamdan başka
mutluluk yok.
bol yaşamdan başka
mutlu yaşam yok.
7/
yalnızım
kendi dünyam içinde
hiç yokum, var değil
senin dünyan içinde.
başlangıçta-III.
1 aklı ve yüreği doğru öğretiyle aydınlanmış kişi göğün yıldızları gibi parlar ve dünyayı aydınlatır.
2 doğru öğreti ile yürüyenler adaletli olur
ve zenginlik getirirler yaşadıkları topraklara.
başlangıçta-V.
1 mutluluğun bir ömrü vardır; gelip geçen bir yolcu gibidir; kişiyi ten gibi sürekli kuşatmaz.
2 insan ne mutsuzluktan kurtulabilir ne de mutluluğu canına bağlayabilir; insan mezara gitmeden ne mutsuzluktan kaçabilir ne de mutluluğu tutabilir; bunlar akıp giden su gibidir.
diyalog XIV.
39 insan kendisini anlayabilseydi, kendisinin ne kadar ölümcül bir kötülük ve hastalıkla doğduğunu bilirdi. kendisini tanımayı başaramamış bir insanın kendi çabası ile YARATICI’yı anlamaya çalışması ne kadar da anlamsız.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!