İlhami Gelen Şiirleri - Şair İlhami Gelen

Yürek şimdi yangın yeri
Her mevsim üşür Kanireş
Bir başka doğsa da orada güneş
Gece sessizliğini bozar

Çekip giderken o gün kente ilk kar düşmüştü
Bu ayrılık getiren bir gidişti sevgilim
Dağların beyaz hüznü, yüreğime düşmüştü
Aklar düştü saçıma, gidişinle sevgilim.

Paslı raylardaki sevda türkülerimiz

Dışarda bir yağmur,usulca yağar
Kara kış kapıda uzaktadır yar
İçimi ısıtan teneke bir soba
Özleme dair herşey gönlümde
Fokurdar çaydanlık demlidir çayım
İsli bir duvar ,heybede keder gam

Gün hüzünle iner bu dağların ardından
Kapar gözlerini sokak lambaları erkenden
Dilek tuttuğumuz yıldızlar düşer Zelal sulara geceden
Ve duaya durduğumuz yer isyan beldesi Ziyaret
Buralarda ne hüzün biter ne de keder dert

Vakit dar serhadı aşmak için
Yolu koyuldu kaçakçılar
Birazdan yıldızlar belirir
Botan Vadisinin mavi gökyüzünde

Bir nefes cigarama
Bir yudum çayıma
Akan gözyaşım sana
İlham derken yazmak için
Kaç mevsim geldi geçti

Kıtlık kıran kapıda
Kuşatmış her yanı kar
Sevda yolu kapandı
Uzakta kaldı bahar.
Şehir beyaza esir
Durmadan yağıyor kar

Yanı başımızda hazan mevsimi
Turnalar hüzünlü göçte
Güneşe giden memleket yolunda.
Arda kalanlara el sallamak kaldı
Bu dağlarda gün maviye çalarken
Ben kendimle kalırken bu şehirde

Şiirler yasak türküler yasak
Dört duvar arasında kalmışız tutsak
Yangına su atmak burada yasak
Her taraf Kerbela nereye gitsek
Turnalar misali yanan yüreklere
Kızılırmak'tan su avuclasak

Bir yanın Dicle bir yanın Fırat
Toprakların mumbit ruhun sanki sırat
Dökebilsem sana titreyen içimi
Bakışın gülüşün sanki bir cennet

İlhami GELEN