İpi boynuma dolayanlar,
Üzülmesin ben çekerim.
Gözyaşıma sebep olanlar,
Dökmesin, ben dökerim.
Bir öğünlük mutluluğumu,
Tarlada pamuk toplayan,
Eller gibiydi yüreklerimiz.
Hırpalanmış umutlarımızı,
Ahımızı duyanlar anlardı.
Yaz sıcaklarına bıraktık,
Gölgeler arayıp durma gönül,
Gölge sende sen gölgelerdesin.
Sırata bakıp ağlama ey gönül,
Sırat sende, sen sıratlardasın.
Sevgili arayıp da durma gönül,
Sevgi sende, sen sevgilidesin.
Sen ve ben topraktandık.
Aynalara cam olup takıldık,
Sen ve ben kuru ağaçtandık
Boş sayfalarda karalandık
Senle ben akrep ve yelkovan
Birbirimize zamansız kurulduk.
Öğretmen yaz diyor,
Ali Ayşe'yi seviyor!
Öğretmen sil diyor,
Ali Ayşe'yi sevmiyor!
Ali'nin Ayşe'ye aşkı,
Yüzümüz karanlıkta kalınca,
Kömüre bulanmış gözlerimizi,
Utançlarımızı gizleyebilmek için,
Suyun saflığına bırakamazdık.
Yaradana muhtaç olanlardan,
Bir cesette, pır pır atan bir ruh varken,
Gizleyemezsin sen nazende güzelliğini!
Çıkar at ruhundaki koyu mu koyu beni.
Sende tertemiz günahsız bir ben kalsın.
Bahçıvanı ol, tüm çiçeklerin sevgilisi ol,
Kalbimi, baharda açarım.
Kış bitsin, soğuk gitsin,
Sen bana gelince açarım.
Seni ömrümce bırakmam.
Günler, mevsimler bitsin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!