İki lak lak bir kelâm Şiiri - Mehmet Gün 4

İnsanı anlatsam satır satır
Anlamak istemez hiç bir katır
Kalmıyorsa sözlerimiz de hatır
Önce iğneyi kendine batır

Senden öte sen varsa eğer
Yaptıkların hep kendine döner
Her kul ötekine söver
Sanma herkes seni sever

Her yapılan amel bir iş
Kendini anlatan getirir geviş
Varsa kafanda bir diriliş
Evvela dinlemekte geliş

Olmalı insanın kılavuzu özü
Kemalin doğruluktur sözü
Yırtınma bu kadar anlatmaya
Bir çoğunun tek gördüğü gözü

Olmazsa fikrinde süzgeç, elek
Zikirde dökülen her şey olur kelek
Dilden dökülmeden kelâm
Süzgeçten geçirmek gerek