Anlayana kadar der ya insan
Her biri marifettir yapılan
Geldi mi başa, kaderim
Düştü mü önüne, marifetim
Ya olgunlaşana kadar inat
Ölüm ayrılık değil
Derlerdi inanmazdım
yek te buluşsak gönül
Gene mi kanardım
Ölmez evlat ana yüreğinde
Yeni doğmuş çocuk gibi
Daha açmamış gonca gibi
Dişine kan bulamamış Enik gibi
Her şeyin özü güzel
Fikre düşmemiş ise menfaat
Gel demeden çağıran
Hayır diye onayan
İstemese de ikrardan
Sanki hepsi fıkratın dan
Tenkit etse de hasmın dan
Doğduğumuzu bilerek eceli
Neyin getireceğini görmeden yarını
Akan kan dursun diye savaşı
Umarsızca sevmişiz
Izdırabı bol olan aşkı
Bazen susmak gerekir kelimelere yazık etmeden
Görmemeli göz olgunlaşıp zamanı gelmeden
Varsın vefasız, bencil olayım ben
Gün gelir taşlar dökülür herkesin eteklerinden
Sanma attığın taşlar yardı kafamı
??????
Var dır ya seni durmadan rahatsız eden
Kim olduğunu ne olduğunu sezdirmeden
Kovsan da sövsen de bir türlü gitmeyen
Yastığın başında, yürüdüğün yolda izleyen
Değmeyin şu kanlı yarama
Ne kurur da ne durur
Bilsem de söylesen de
İstemem çaresini anlatma
Ne zaman başladı mı azmaya
Kâlû Belâ dır gerideki izin
Eşsiz ana kucağı ilk nefesin
Baba ocağıdır ilk göreceğin
Arzum mutlu olsun geleceğin
Hayat dediğin muhtelif macera
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!