İhtiyarlık Şiiri - Kağızmanlı Cemal Hoca

Anadan doğunca ömür olursa
Elbet herkes için var ihtiyarlık
Seksende, doksanda kemal bulursa
Gençliği torbaya kor ihtiyarlık

İstediği işi kimseye demez
Gönül arz ettiği yere gidemez
Nefsi yufka olur sabır edemez
Her gördüğünden umar ihtiyarlık

Ellisinde her düzeni bozulur
Altmışında damarları süzülür
Güzelleri görse bağrı ezilir
Ne fayda gözlerde hor ihtiyarlık

Hopsuzdur, kötanı hamdan sökemez?
Demiri eğilmiş tohum ekemez
Gergedan bunun yükünü çekemez
Kimse kaldıramaz zor ihtiyarlık

İhtiyarların azalır edebi
Bazıların olur geniş mezhebi
Bazısı kudurur olur asabî
Her gördüğüne çatar ihtiyarlık

Ah of eder geceleri yatamaz
Eşi varsa canı cana katamaz
Pis kocalar ensesini tutamaz
Taharetsiz pis kokar ihtiyarlık

Geceler yatamaz sızlar kemiği
Düşünür ki boşa gitmiş emeği
Ağzından burnundan gelir sümüğü
Her yanını almış çor ihtiyarlık

Bir de var ki sıdkı ihlasta dursa
Menzil alıp, hak yoluna giderse
Rızasıyla amel, taat ederse
Baştan başa olur nur ihtiyarlık

Ey ihtiyar baba, gel dinle beni
Nedeceksin Basra, Bağdat, Yemeni
Yemin edem vallah affeder seni
Eğer olsan tevbekâr ihtiyarlık

Sekeratta iman ile göçersen
Mahşerde ab-ı kevserden içersen
Yarın sırattan kuş gibi geçersen
Cennet güzellerin sar ihtiyarlık

Sıdkı bütün, hulus bağla Mevlâ’ya
Tevbe günahkâra, bir ulu sâye
Cemâl Hoca tevbeye gel tevbeye
Sende de var, aşikâr ihtiyarlık