İçimden Yazarken Şiiri - Hatice Elveren ...

Bugünlerde içimden şiirler yazıyorum dökemiyorum sayfalara
Uygarlıkların ayaklar altına alındığı,
Ve ölümlerin bu denli sıradanlaştığı bu günlerde,
Korkuyorum yazmaya…
Yazarsam kanlı gözyaşı damlayacakmış gibi oluyor,
Kalemimden tüm dünyaya…
…………..
Üç paralık bir çıkar uğruna,
Kirli bir savaş yaşanıyor bu günlerde.
Anaların bağrından yangınlar çıkıyor!
Kalleşçe ilk önce çocuklar öldürülüyor…
Böyle acılar içindeyim yazamıyor.
Ancak içimden öyle şeyler yazıyorum ki,
Yazarsam acı damlayacakmış gibi oluyor
Kalemimden topraklara…
………
İsyanların her yerden duyulduğu,
İnsanların çığırından çıkartıldığı bu günlerde,
Bağdat’ın üstüne sömürge bayrağı dikiliyor…
Haksızlıklara başkaldırmak istiyorum,
İsyanlar içindeyim yazamıyorum!
Ancak içimden öyle şeyler yazıyorum ki,
Acı damlayacakmış gibi oluyor kalemimden yedi kıtaya,
………
Füzelerin sinekler gibi üstümüzden uçuştuğu,
Öfkeyle nefretin kol kola gezdiği bu günlerde,
İçimden yazıyorum ancak söyleyemiyorum düşüncelerimi çocuklara. Ölüm makinelerinin geçiş nedenini söyleyemiyorum…

Söylersem yanacakmış gibi oluyor kalemimle bütün kâğıtları dünyanın…
……….
Ah hiç bir şey yazamıyorum bu günlerde.
Çoğalan şiddetinden dünyanın, vahşileştirilmesinden insanlığından utanıyorum.
Sömürgeci, kan emicilerin çıldırdığı,
Vahşetin alabildiğine yaşandığı,
Ve Dicle suyunun kanlı aktığı bu günlerde,
İçimden çığlık çığlığa haykırıyorum!
Ancak yazamıyorum, dökemiyorum düşüncelerimi sayfalara.
Yazarsam KAN damlayacakmış gibi oluyor,
Kalemimden bütün dünyaya…

İNADINA
Birçok kirlenmeden ötürü düşünce hava su gibi…
Bir şoku yaşıyorum insancıl duygularımla.
Bütün duyarsızlıkların inadına,
Sorgulamak istiyorum yanlış olan ne varsa.
Sonra onca kirlenmişliğin içindeki dünyayı,
Yeşil, mavi beyaza çeviriyorum bir günde.
Kötülüklerin inadına yazıyorum gerçeğin en gerçeğini…

Düşüncenin susturulduğun devirlerde,
‘Firavunlar tabletleri kütüphanelerde kırdırdı.
Hitler orduları Avrupa da bütün kütüphaneleri yaktırdı...
Eli kanlı emperyalistler medeniyetin doğuşunun yazıldığı coğrafyada
Irak’ı kan gölüne çevirdiler…
İlk önce kütüphanelerden başladılar işe.
Her biri, karanlığa yürüyen harami gibiydiler.
Uzakdoğu, Yakındoğu talan ettiler ne varsa.

Dünya tarihinde ilk defa aydınlar bir otel odasında yakıldılar!
Savunma amacıyla dikilen duvarlar aslında birer simgeydi.
Asıl görünmez duvarlar kalemşorların etrafına örülmekteydi.
Kapitalizm canavarının karanlık kafalarda
Kurguladıkları sistemin bir modelliydi bu.

Soruyorum, kapitalistlerden başkası var mıdır ki,
Ölümü bu denli basit gören…
Namlunun ucunda durup ta kale gibi duran güç kimde…
Bilmiş midir bu sorunun cevabını elinde kalem tutun her kimse.
İnsanlığın hala sömürgeleştirilmeye çalışıldığı günümüzde,
Herkes uyanmalıdır bu gaflet uykusundan!
Zalimin oyununu bozmalıdır elinde güç olan her kimse.
Onca kirlenmişliğin inadına ben de,
Sevgiden barış yolu arıyorum dünyada.
Bir dirilişin yeniden yazıldığı coğrafyada,
Gerçeğin en gerçeğini yazıyorum.
Susmuyorum işte…