İçimdeki Ukde Şiiri - Hanifi Kara

İÇİMDEKİ UKDE

Öyle muammâsın ki, bir türlü çözemedim
Ne yapsam da sen benim, içimde bir ukdesin.
Adam gibi sevdim ben, bu yoldan bir dönüş yok
Bir kere gönül verdim, eller ne derse desin.

Şu gönlümün ilacı, dolunay vâri yüzde
Aklım asılı kaldı, ne yapsam da o gözde
Candan sevdim ben seni, gizlisin özde, sözde
Eğer yalanım varsa, çekinde dâra asın.

Bu ne biçim bir bakış, sevgi selinle yıktın
Teslim aldın gönlümü, aşkın bayrağın diktin
O gözlerden yol bulup, kalbin içine aktın
Bu nasıl bir güzellik, Hûri misin sen nesin?

Ara sıra selâm sal, ben ona da râzıyım
İstiyorsan vereyim, ben cana da râzıyım
Yeter ki sen mutlu ol, ben buna da râzıyım
Eller sefânı sürdü, bana mı düştü yasın?

Beni yaktığın gibi, başka kimseyi yakma
Kıskanırım ben seni, habersizce gül takma
Ne olur gülü susuz, beni aşksız bırakma
Ondan mahrum kalınca, kalpler bağlarmış yosun…

17/10/’10
Hanifi KARA