İki kere iki dört,
Etmez her zaman;
Bazen hiç eder,
Bazen hazan.
İçim dışım eylül,
Sarı sarı yapraklar kadar.
Yüreğime erken düştün kış,
Senin adın hüzün, benim ki sonbahar.
Gün gün dökülür,
Mevsimler sessizce ömrümden.
İplik iplik eski bir şarkı,
Bir iki damla yaşla süzülürken.
Kalp kırık, zaman vefasız,
Adımlar kısa, yerle gök arasında.
Ölüm renginde düşler,
Uçup gitti turnaların kanatlarında.
Kayıt Tarihi : 14.2.2025 15:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
“Bazen dört doğru, bazen bir yanlıştır; ama her sonbaharda kalbimiz bir yaprak gibi düşer.”
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!