Ben
Gecenin diretmişliğindeyim
Yıldızsız koltuğuna
Yaslanmaktayım gökyüzünün
Uyumak üzereyim
Kendini denize gömen ben
Şimdi bir cenazeyim
Her dalgada
Bir parçam vurur kıyılara
Kendini ateşe gömen
Bir suyum ben
tutuşan bir orman gibidir aşk
kül eder yüreğindeki fidanlıkları
çınarmış, meşeymiş, kütükmüş dinlemez
dinlerse ıstırabın müziğini dinler
Ne kağıtlarda
Yarım bırakılmış bir şiir yazılırdı
Ne karanlık yıldızlar kayardı üstüme
Ne dudaklarda
Yarım kalan bir şarkı söylenirdi
Ne de elveda denirdi bütün hüzünlere
Ben azgın karanlıklarda yetişen
Masum
Bembeyaz papatyaları severim
Bir de ayyuklarda aranıp da bulunamayan
Gözlerin sahiplerini…
Bakarsın
Doğrular görür de sevinir
Yalanlar ağlar
Sevinçler çığlığını doğurur
En karanlık bulvarda
Yaprakları dökülür sonbahar gözlümün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!