Çılgınlığın mevsimidir bu
Sıra dışı olmanın mevsimi
Ağlamanın ve gülmenin iklimidir
Mutlu olmanın çağı
Ve sevmenin on yedili yaşlarıdır bu
Aşkın
Gözlerinin demlediği
Bir ikindideyim şimdi
Dip karanlığında
Mücevher gibi…
Oynak bir çift kuyuydu gamzeleri.
Gün tükendi
Islığım kavaldı!
Ben o zamanlar
Çobandım hüzünlerime
Çirkef geceleri otlatırdım
Güvez dağlarda…
Bulutların tükürüğü
Yağmurdan sonra
Doğuyor ebem kuşağı
Gözlerimin içine
Altından geçmeye çalışıyor çocukluğum
de bana koltuk altları kokuyor bu şehrin
yıkayayım bu pis şehri gözyaşlarımla
aşk üreten termik santraller kurayım
yalanımdaki bu jest yeter bu şehre
vallahi bir tıklama ile imana gelir
tertemiz olur bu şehir
Delikanlı bir aşk vardı
Yüreğimin peydahladığı umudun
Damarlarında dolaşan!
…
delikanlı bir aşk vardı
senden sonra
Tüm hüzünlerinle benimlesin
Hep benimle ol
Zaman bitinceye kadar benimle kal
Karlar eriyinceye kadar
Hani şu karlar
Etrafı beyaz bir karanlığa boğan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!