İnsan aklı bu
Kaybettiklerine pusula
Hüznünü kaybeden bu insanlar
Nerde arasınlar kayıp boşluklarını?
Akılsızlar!
Koşun ve gidin aynadaki gözlerinize…
Uzaklardaki ışık sönünce
En kıdemli aşklar batınca akşamüstü…
Uçurum manzaralı akşam saatinde
Gözlerinin en derin gözbebeğine düşmeden
Göz yaşlarımın kıyısında
Suya taş atarken dertlerimden
Kalbimde saplı duran neşter
Katli vacip sudan sevda
Aykırı bir aşkta soykırım şiir
Fermanı yazılı
Ateş imparatoru şeytan
(Ademi sevdim şeytandan önce
Süeti sesinin gölgesi
Durgunluğunun anlamlı eylemi
Düş haritalarından
Geceme dolan hayalinin feministliği
Gözlerinin iletken manası
Bedeninin hünerli sıcağı süetti
Tanıdık bir sokağın
Kayıp bir noktasındayım
Hiçlikle giyinmişim
Hüzünle sarmalanmışım her gece olduğu gibi…
Gözlerimde
Kurşun hızıyla ayaklanır hüzün
Söner bütün ateş böcekleri
Gidişine birkaç tütün sarılır
Demini alır tüm ikindi vakitleri
İçine çeker beni
İçinden çıkamadıklarım…
Karanlık dehlizlerinden
Geçti isyanımız sorgu odalarının…
Sloganlarımız şimdi yoz duvarlara dekor.
Bedenlerimiz gerekçesiz ihanetlerle zımbalandı
Şimdi
İstasyonlarda dağıldı kalabalık
Mitingler stop oldu.
Sokaklar suskun biraz
Sabaha şiir kala
Uyumadığını anladı şairler!
Söylemek istiyorum
Utanıyorum
Belki gözlerini kapatırsan
Kulaklarını tıkarsan belki de
Belki o zaman söylerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!