İbrahim Tetik Şiirleri - Şair İbrahim Tetik

Doğduk,talip olmak için ölüm'e,
Ruh'lar alemin'de,kabullendik peşin,
Peki o zaman,oyalanmam fani dünya'da niye? ,
Sahibi değilim zaten,dağılacak olan bedenin.....

Ölüm var ölüm,çabala ebediyet'lere,

Dua dua zikirlerin,
Doldursun semaları,
Vücudun ve tüm zerrelerin,
Duysunlar o samimi yakarışları.....

Islansın seccaden gözyaşlarınla,

Aydınlanmışsa,
Semâsı gönlünün ümit ışıklarıyla,
Hangi karabulutlar,
Konaklayabilirler acaba oraya? ,

Ettirmişsen ki kendini,

Demedim ki ayrılalım,
Birbirimizi unutalım,
Ayrı ayrı yaşayalım,
Biraz insaf.....

Ne yaptım ki sana,

Ey oğul....!
Bir musibet,bin nasihat'ten olur tesir'li,
Sendeki bu rahat'lık,bilinmez ki,ne den'li,
Şimdi ne isen,kırkın'da olacağın zaten belli,
Şimdi'den hazır'la,kendini be oğul.....

Ey oğul....!
Bsmelesiz iş yapma,
Yaparsan'da,hayır'lı sanma,
Kırılacak dala'da tutun'ma,
Düşersin be oğul.....

Desen ki,hayatımı yaşayacağım,
Her türlü lezzetleri tadacağım,
Eğlencelerle kendimi avutacağım,
O zaman daha ne? .....

Ölümü aklıma bile getirmeyeceğim,

Olur ya,müsait yaratılmışız hata'ya,
Telafisi de mümkün kılınmış,hayat'ta,
Kimse değildir hatasız,olamaz da,
Yeter ki,maneviyatımız uğramasın zaiyat'a.....

Düşe kalka,dolar ömür kilometresi,

Buyur gel gönlüme,
Açık kapıları,
Îtimatın var ise sevgime,
Kavuşturalım o zaman ayrılıkları.....

Beni sev ben gibi,

Bilmiyorum yarab! ,nedir? bu halim,
Teslim oluyor karakışa,salkım saçak ümit'lerim,
Sardı beni çaresizlik,kalmadı tükendi takadim,
Ters düşüyor benimle,dinlemiyor artık kalbim.....

Kopuyor fırtınalar içimde,ortalık oluyor viran,