İbrahim Tetik Şiirleri - Şair İbrahim Tetik

Şefkati,merhameti öğrettin,
Halâ kılavuzum bana nasihatlerin,
Kaynağı sensin,aldığım kuvvetin,
Özüm,benliğim sensin be baba.....

Hep koruyucu meleğim oldun,

Eridim mum gibi,
Duruldum su gibi,
Soldum gül gibi,
Daha ne? .....

El âlem buymuş,

ÖLÜM;
Her an bizimle,
Solukladığımız nefes'de,
Baktığımız yerler de,
An be an ensemizde,
İnce bir tül aramızda,

Suskunluğum ağır bastı gene,
Duruyordum dudaklarımı dahi kıpırdartamadan,
Canım hiçbirşeyler çekmiyor,
İçim bir acaiptir,daralıyordu,
Sanki ritmi bozuk atan kalbim,
Çıkmak istiyordu göğsümden,

Zamân-ı zamânında değerlendir,
Zamân-ı zamansız bırakma,
Zamân-ı zamâna karşı kullan,
Zamân-ı ebedî kıl,
Zamân-ı teslim etme fâni zamana,
Zamân-ı ediniver servet,

Basamak'lar,yükselmek içindir,
Engeller,aşılmak için,
Hayat'ta,yaşamak için varız,
Bütün iniş,çıkışlara inat.....

Doğduğumuz gün,ölüm'e adayız,

Beni bana sorarsan,
Hep aynı adresim,
Kuytularda,gizbe yerler de,
Meçhul dünyalar'da,
İnanılması güç gerçek ötesi,
Hayallerin dahi hayal edemediği,

Deruni hisler'le,dopdulu şu gönlüm,
derken yaş dört,ondört,şimdi kırk sonlanıyor bak ömrüm.....

Geçiyor su gibi,adeta gün'ler,
Bakmazlar hiç sana,dönüp arkasını giderler.....

Kalbimiz'in isteklerini bilen,
Şefkatini,merhametini esirgemeyen,
Her zaman,her yerde,biz'leri gözet'leyen,
Birisi var.....

Melekler'le,arş-ı ala'yı dolduran,

Dilerse o...
Yok yok'tur,hiç'lik yok'tur,
Tasa yok,gam yok,keder yok,
Aciz'lik yok,zaif'lik yok,
Kimsesiz'lik yok,yalnızlık yok,
Bir elden çıkmıştır kainat,iki'lik te yok.....