Bereket- bereket yağdı kurumuş gönlüme
Aydınlattı ışığıyla
Su gibi bakan Gözlerin! ...
Siyah yazan gönül beyazlar
Yetim kalan düşler canlanıverir
Senin Gözlerinde...
Düşlerin ne zaman gün ışığına çıksa,
Kimsenin nereye yerleştirdiğini bilmediği
sana has,sana özel o güzel sevgin beliriverir hemen
Ört üstünü ne olur,
üşümesin ve gösterme kimseye,
Özenip, beğenip almaya kalkmasınlar sakın!
Bir kırlangıç sürüsüne kattım kendimi
Bak gözlerimin içindeki gözlerine
Saçlarını örmek için gökyüzünden çalıyorum gökkuşağını
Bir bakış baktın gözlerime
Bu yürek iltica etti senin yüreğine.
Sana daldı gözlerim
Bu olmalıydı tanyeri güzelliği dedikleri
Bu güzelliği insan ömründe kaç kere yakalayabilirdi ki.
Sabahın ‘geliyorum’ diyen sesi soğuktu
Serin ama bir o kadarda sıcak bir bekleyiş vardı gönlümde,
vakitli vakitsiz seni özlüyorum
sıcak yüreğin diye güneşe sarılıyorum
yağmur misali sana yağmak,
saçlarından yuvarlanıp yanaklarında soluklanmak,
ruhumu yüreğine yaslayıp/
ılık nefesinde baharları solumak,
Nihavent bir peşrev çalarken radyoda
Efkârım aniden depreşti yine
Bitmeyen yolculuğum yeniden başladı, aşk yolunda
Ne laf dinliyor kalbim,ne de söz geçiyor gönlüme..
Kapındayım şu an titriyor heyecandan ellerim, dizlerim
Ne zaman seni düşünsem,
gökyüzü inadına mavi, yaşamak inadına güzel
ne zaman seni düşünsem
Bahar bahçesi olur güz bahçeleri
kendiliğinden açıyor sabaha perdeleri
Sana anlatırken seni,
Dayanılmaz o heyecana yalnızca gözlerine bakmak yeterli…
Avuçlarında yanarken ellerim,
Aşkın,sevgin sığmaz inan yüreğime
O ateşte erirken yüreğim,
dalarken gözlerim gözlerine,
Sen gülerken yüzler “yüzüne” kapanıyor
Kirli aynalardan sökülüyor gözler
Gözlerindeki gökkuşakları lazım herkese;
-Sen görmediğim bir coğrafyanın ceylanısın.
Bende ağlarım,
Bazen,
Dolu dolu bulut gibi
Bardaktan boşanırcasına seller gibi,
Bazense,
Yavrusunu kaybetmiş anne feryadında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!