Sen; bir yaz denizinin karşısında bir ağaç gölgesinde
Tedirgin edilmeden uyuyan bir toprak parçasındasın.
Sen; bir bahar sabahında çıplak ayakla koşulan çimlerde
Sıcak bir günün bitimine doğru aniden esiveren serin bir rüzgârdasın.
Martılar canhıraş bir şekilde sesler savururken
Dalgalar kıyıya köpükler savuruyor
Sen içimde büyüyorsun
Özlemlerimi iliştiriyorum
Göçmen kuşların kanatlarına
Gözlerimi kapıyorum
Senin ziyaretçin olurum ben
Sana onur veren olurum ben
Bir dem asude olurum gözlerinde
Ben 'sus' olurum sen konuştukça
Gözlerinle konuşurum sen sustukça
Kuruyan dudaklarıma damla damla aktıkça
Anlatabilmek...
Seni anlatabilmek...
Şu âleme tüm evrene
ve insanlığa tarif edebilmek sevgini,
yürek hoplamasından ceylan sekmesine
Gözlerine sakladım beni
Gözlerinde bir renk olmayı diledim
İçim dışım sen
Çiçekler güneş’e doymadan
Gözlerindeki baharla geldim yüreğine
Gece yıldızları sererek geldim gözlerine
Seni, seviyorum.
Öylesine sek, /öylesine bir başına.
Hüzün de kadeh kadeh,
Sevinçte yudum yudum.
Gözlerinde seyrediyorum
Güneşin batışını, billur suyun sesini
dışarıda hafif bir rüzgar var
bense içime hava çektim
bir bulut gibiyim
üfff! ! dese rüzgar
esinti alıp götürse beni
nereye?
Senin o gözlerin var ya, gözlerin
Tutsa-tutsa gözlerin tutar insanı ayakta,
Yıksa-yıksa gözlerin yerle bir eder!
Nedendir bilmem bu kıskançlık,
sende var olan sevgiye açlık
Yağmur çok güzel yağıyordu bugün
Yüzümü gökyüzüne doğru tutup,
Islandım!
Islandım!
Islandım!
Sabah kalbim sızladı, anladım ki hastayım
Bir rüya gibi biri geldi, yüzü belirsiz
Bana;
____ ‘hastasın’ dedi
Nereden biliyorsun dedim;
____ ‘ben sevginin doktoruyum’ dedi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!