İnsanlık tarihi böyle dehşet görmedi,
Ve böyle aşağılık, adi vahşet görmedi.
Sevgiden habersizler, ahlaktan nasipsizler,
İnsan suretindeki vicdansız edepsizler.
Kan emici vampirler, şeytan soyu artıklar,
Utanma duygusundan habersiz yaratıklar.
İŞ İŞTEN GEÇER
Gönül almanın bir manası kalmaz,
İncitip,darıltıp kırdıktan sonra.
Gün gelir kapını kimseler çalmaz,
Etrafa sataşıp durduktan sonra.
Çığ düştü hayatıma, yıkıldı hâyâllerim,
Hüsran girdaplarında boğuldu emellerim.
Elem bulutlarının beyazlığı saçımda,
Gönlümle mantığımın kavgası var içimde.
Kan kırmızı bulutlar,ölüm saçmada rüzgar,
Her köşede vahşetin,ihanetin eli var.
Sevgi ırmaklarından sem-mi katil akıyor,
Beşeriyet cinnette kanı kanla yıkıyor.
İbret gözün açık olsun dünyada,
Boşa değil yaratılan ne varsa,
Bazen gerçek bazen hayal,rüyada,
İnsana mutluluk verir her çiçek.
Zaman değirmeni savurur tozun,
Şiir vadisinde bir yüce destan,
Tellere dil verdi Karacaoğlan.
Çukurova, yankılandı bu sesten,
Sazınan, gül derdi Karacaoğlan.
Döne kızdan, Kara kızdan el aldı,.
Nice zamandan sonra görebildim yüzünü,
Mutluluğa kalboldu bu gün gönül hüzünü.
Bu güzel tesadüfü nasıl kutlamayayım,
Sadağından sıyrılıp fırladı gönül yayım.
Hakkındır yazabilsen bir nice destan sana,
Uğrana feda etsem, azdır yine can sana.
Kelimeler yetersiz, mânâlar cılız kalır.
Selam durur her sabah bu kutlu vatan sana.
Kelimeler yetersiz hissimi anlatmaya,
Kafam keçeden farksız,yüreğim sanki kaya.
İsyanım volkan gibi paçalıyor beynimi,
Gece gündüz durmadan dağlar bu kor beynimi.
Bir kâlbi taş güzele gönül vereli eyvah,
Karardı bütün dünyam ufuklarım simsiyah.
Beni anlamak diye bir derdi yok zâlimin,
Bir emsâli daha yok böyle bir mezâlimin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!