İbrahim Pataz Şiirleri - Şair İbrahim Pataz

Azdırıp da başkasına taptırma.
Her zaman kendini arat Ya Rabbim.
Şeytanın şerriyle yoldan saptırma.
Hayırlara sebep yarat Ya Rabbim.

Boş emelin arkasından koşturma.

Kargalar bahçeyi yaban sanırmış.
Eşekler kürtünü kaban sanırmış.
Hayvanlara akıl vermemiş Allah
Koyunlar itleri çoban sanırmış.
İbrahim PATAZ
26.06.2010 Osmaniye

Hepsi bir millettir, birlikte gene,
Yayın silahını, dine çevirdi.
Fikir özgürlüğü, perde önüne,
Hem bu güne, hem de düne çevirdi.
Peygamberim, seçkin, temiz bir insan,
ALLAH, O’nu sever, sevmesen de sen,

Yanlış ise siz söyleyin
Biz ne halden hale döndük.
Belli değil hain sayın
Yana yana küle döndük.

Seçmedik doluyu boşu

Gel ki sana ne öğütler vereyim,
Büyüğün sözünü tut oğlum Emre.
Gücün yetiyorsa iyilik eyle,
İnsanlara hizmet et oğlum Emre.
Halk içinde iyi belle yerini,
Dünden düşün bu gün ile yarını,

Öze fitne girmiş, bozulmuş birlik,
Müminler, kâfire uyar olmuşlar.
Ellerin aklıyla ararken dirlik,
Tezgâhına iplik ıyar olmuşlar.

Müslüman ülkede halkın ahvali,

Dizlerden de yukarı çektiniz etekleri
Moda böyledir diye açtınız göbekleri
Meydanlarda birleşmek çağdaşlık ise eğer
Sizin öncüleriniz şu sokak köpekleri.
İbrahim PATAZ
05.07.2000 Ankara

Zalimin döktüğü masum kanına,
Son vereni selamlarım saygıyla.
Çığır açıp milyonların önüne,
Yön vereni selamlarım saygıyla.

Kutsal bir seferde sancak tutanı,

Halimi anlatsam, bir anlayana,
Tepeden tırnağa, sardı dert beni.
Doktorlarda, ilaç bulunmaz bana,
Yer bitirir, özümdeki kurt beni.
Çağdaşlık adına ele uymadan,
Örfüm, adaletim, ilkel saymadan,

Neye baksa gözlerim her cisimde sen varsın
Seninle dolu içim nefesimde sen varsın
Bir of çeksem derdinden yar sesimde sen varsın.
Hayalimde düşümde her gerçekte sen varsın.

Gönlümün yaylasında hardalın dalındasın