sığaya ramak kala
güneşin şavkı
bir yanda
batık kentinki arkamda
deniz kestanesinin mor
dikenleri arasında
yaşıyor musun veronika
tren düdükleri susmayan ülkende
allı-dallı ipek fistanınla
salına salına
dolanıyor musun veronika
sis basmış
görüş sıfır
yanaklarım serin
nemli gün ağarımındayım
bugün on beş mayıs bahardayım
Karambol toplumundan bilim toplumuna geçene kadar; “Kamuoyu, kim bağırıp çağırıyorsa onun sesini duyar. Farkı görmek için kamuoyunun önünde bir ölçü yoktur”.H.İNALCIK.
Toplumlar büyüdükçe, bilim geliştikçe, yönetim yaşamın ana etkileyicisi oluyor. Olaylar giriftleşiyor, zaman daralıyor, yanlış yapıldığında giderilmesi çoğu kez mümkün olmuyor. Ayrık toplumlar birbirleriyle yarış içindeler. Yapılan her yanlış veya gerekli olduğu halde zamanında atılmayan her adım, yarışta geri kalmaya yol açıyor.
Yaşamın bireyseli ile koca topluma hız verme olasılığı kalmadı. Çünkü insan toplulukları uçsuz bucaksız coğrafyalara yayılıyor ve milyonlarca bireyden oluşuyor artık. Yönetimin etkinliği devreye giriyor. Yönetim gücünü ve yeteneğini nereden sağlayacaktır büyük toplumlarda. Önceden saptanmış, kanıtlanması, tartışması, değişmesi mümkün olmayan dogma kurallarla, gelişmiş toplumu yönetmenin ve günümüz insanını mutlu etmenin hayal olduğu bellidir.
Bilimle, düşünle, eleştiriyle sürekli değişim ve gelişime ayak uydurarak yönetilmelidir insan toplulukları.
Toplumları yönetme, yönlendirme, insan yaşamını düzenleme bilime dayalıdır artık.
Bu amaçla ülkeler, yani insan topluluğu organizasyonları, yöneticilerine yol gösteren bilim organları oluşturuyorlar.
İşlevi vantilatör, sabah akşam cart–curt,
El-alemin kuklası, bozkurt değil mankurt,
Kutsalı para olmuş, ne ulus ne de yurt,
Özgürlük, esenlik, din bunun neresinde.
Aldığın balya balya, sattığın az biraz,
Kuş yuvaları düşer yere, yapraksız ağaç çatallarından.
Soğuk kış rüzgarlarına eğilen dal aralarından
Sıçanlar kırık yumurta arar
Çocuklar tekme atar
Kuşlar uçar yuvalar ıssız kalır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!