İbrahim Durmuş Şiirleri - Şair İbrahim D ...

İbrahim Durmuş

şimdi bir gemide olmak vardı
süzülüp çıkarken Akdeniz’in duldasından
Tarifa’dan rota çizmek güney Atlantik kıyılarına
koca çelik beden
damarlarında can
uyum içinde

Devamını Oku
İbrahim Durmuş

günbatımında bulutlar
öbek öbek alaca karaca
duruyorlar orada- çivilenmiş duvara-
çatlaklardan ışık süzülüyor sıcak
adı yok renklerin
dört yanım soğuk deprem

Devamını Oku
İbrahim Durmuş

Anasını sattığım dünya,
Bir yaratanın var;
Donatıyor gönlünce,
Isıtıyor bağrını,
Yeşertiyor baharlarını.

Devamını Oku
İbrahim Durmuş

Platon devleti anlatırken, vatandaşları şöyle görevlendirmişti:
-Yönetenler. (politikacılar)
-Koruyanlar. (askerler)
-Hizmet edenler. (Bürokratlar, memurlar, işçiler)
-Besleyenler. (Tüccarlar, çiftçiler…)

Devamını Oku
İbrahim Durmuş

anne bebeye
bebe anneye gebe

güç hileye
hile nelere gebe

Devamını Oku
İbrahim Durmuş

çekin ellerinizi
dolanmayın ayaklarımıza
çıkmayın yolumuza

bebenin goncagül dudaklarına sığmayan
bulut yürekli yeni annenin

Devamını Oku
İbrahim Durmuş

“HİDAYETE ERDİM..? ”

Yaşadığımız topraklarda yani T.C. sınırları içinde; önceleri Musa ve İsa’nın göksel dinleri;
Antik yunan, Mısır ve Mezopotamya dinleri/inançları; doğudan gelen göçmenlerin/istilacıların Şamanizm, Budizm gibi farklı inançlar var olmuş.
Ve sonra İslam.

Devamını Oku
İbrahim Durmuş

leş
insan cesedi
ağır
kokusu dayanılmaz
kalınca örtmeli
etoburlar erişemesin diye

Devamını Oku
İbrahim Durmuş

ablinin bastikasında
mantilya kasasının façunasında
ya da portuç manikasında

- yolunu yitirmiş miço
- doverden mi

Devamını Oku
İbrahim Durmuş

Toplayamıyorum kanın buharını
Sekiz bofor esiyor rüzgar
Üşüyorum
Uyuşuyor çıplak bileklerim

Gonca güller boğuluyor karın çiğ beyaz karnında

Devamını Oku