köhne bir meyhanede
rakımı yudumlarken
ölmüş olan ve meyhaneye
hiç girmemiş babamı gördüm
babamın karşısına oturup hiç rakı içmedim
bir mağaradan bakacam hep sana
dışı aydınlık çıkış kapım olarak görecem seni
ama hiç bir zaman çıkamayacam
görüntü olarak kalacaksın
bakacam ama hep aynı yerde duracağım
aydınlığı görüp sadece bakacağım
iç ses duyurur seni
için susarsa dilin konuşmaz
dilin konuşmazsa
bedenin susar
bedenin susarsa
istikbalim elimde
bakmaz diyar diyar gezen seyyahlara
kanmaz tepenin en üstünde duranlara
haset etmez kimseyi
tohum elimde nereye ekersem
ahlarla vahlarla geçmez bu ömür
ah ettiğin yaşatmaz günü
yaşayıp ta takmadığın gün
tekrar gelmez
ahlasanda yaşadığın geri gelmez
günle biten sıkıntı
bugün kendini kaf dağında gören
etnik kökenin bir kadını seyrediyorum
kendini perişan edip çırpınışını görüyorum
nasıl aşağılanıp hırpalandığını
kendi kocasının hükmünde
kadın şarap gibidir
eskidikçe güzelleşir
içildikçe kendinden geçirir
kadın çiçek gibidir
toprağa can verir güneşe hayat
kadın yağmur gibidir
ah kalbim ah ağır geldin
ah kalbim nefes alırken
hep bana bat tın
nefesimi keseceğini bilmeden
aldığım nefes seni pompaladı
pompalandıkça hayat verdiğini zannettin
karım iç dünyam
iç karğaşam kavgam
karım dış dünyam
hayat arkadaşım
yaşama sebebi kavgam
ettin mi karşılığı olmayan
her şeyi gömdün mü
her keze ettiğimi
karşılık beklemedim
umut beslemedim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!