Bazen açık, bazı kapalıydınız,
Sevdamı bağrına serdiğim yollar,
Bazen duyup, bazen da duymadınız
Hayalimden bazen attığım yollar.
Tipiye borana göğüs gerdiniz,
Gözlerinden çiğ tanesi gibi dökülen yaşlar,
Bana sonbahar mevsimini, uçuşan yaprakları hatırlatır.
Kızıla çalan, kurumaya yüz tutmuş sarı yaprakları,
Ve sona bir adım daha yaklaşan tüm insanları.
Mevsim işte sonbahar,
Sevgiyi biliyor musun diye sormayacağım sana,
Yaşamak bile sevmek değil mi?
Her zaman şöyle bir bakıverdiğinde etrafına,
Gördüğün her şeydeki, yumak yumak sevgi değil mi?
Sevgi değil mi, yeni açmış gül üzerinde ki şebnemler,
Renk renk karanfillerdeki acımsı koku?
Sn. Barış GÜMÜŞBAŞ’a sevgilerimle.
-“Leyla bir özge candır,
Kara gözlü ceylandır…”-
Bir gecede kızgın çölden kaçırdım,
Gönül tamburumdan bir tel kırıldı.
Döndüm ki ardımda kimse kalmamış
Peşinden koşmaktan artık yoruldu
Hala yarasına çare bulmamış.
Kanattın yaramı basmadın hiç tuz,
Bu akşamda katar katar göç gördüm,
Alı yeşiline karışmış gider.
Durup turnalardan hep seni sordum
Derdime çareyi bulmadan gider.
Akıttım gözümden sel gibi yaşı,
Bir gün sende anlıyacaksın
Senenin dört mevsim olduğunu,
Bir gün sende anlıyacaksın,
Güneşin tozpembe doğup, simsiyah battığını.
Zaman öyle çabuk geçer ki, anlıyamadığımız,
Bir bakarsın,
Çöl rüzgarı esti de başıma vurdu ateş,
Titriyorum, savmaya gücüm yetmez Yarabbi
Dünyamıza seçip de gönderdin ya tek güneş
Nur-u şefaatine erdir bizi Yarabbi.
O zirvenin aşkı ki, ruhumuzu yakarken,
Bir gün geleceksin biliyorum
Bir akşam vakti.
Yeşilin anlamsız,
Mavin solgun,
Ve tüm evrenin kapkara olarak.
Hançer yarası değil ruhumu yaralayan,
Sevda çiçekleriyin sivri dikenleridir
Özlem duyup ardından siyem siyem ağlayan
Ok yapıp kirpikleri batırdığın gözlerdir.
Tek başına kaldığın, yaş döktüğün yılları,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!