Huzur Evinden Şiiri - Hüsamettin Gündoğdu

bizde anneydik babaydık bizde
dikti belimiz güç vardı elimizde
onlarda candı evlattı sözde
şimdi güçsüz ve cansızız huzur evimizde

kaç zaman oldu böyle huzursuzuz
siz bakmayın öyle adı huzur
bu kaçıncı katran gecedir uykusuzuz
göz uykudan geçti isteği bir dosttur

bir anı var saçımıza düşen her akta
şimdi anılarımızla varız hayatta
kimimiz çoktan düştü yatakta
kimimiz bi ümit hala ayakta

gözlerimiz mühürlü pencerelerde
ha geldi ha gelecek birisi
biz böyle iki büklüm bu yerlerde
yanlızlık budur yok bunun ötesi

biz üç beş damla değil
durgun denizler taşırız gözlerimizde
hiç öyle bildiğiniz gibi değil
tarifsiz hüzünler besleriz yüreklerimizde

dışarıdaki gibi değil buranın ayazı
üşüyoruz canlar üşütür bu sızı
taktir bu böyle yazılmış yazı
yaşanacak soğuk ve yanlızda olsa
yaşanacak ömrümüzün bu en sert ayazı

bizi çok görüp hayatlarından buraya bırakanlar
bilinmez insana ne getirir yarınlar
sanmayın hiç bitmez yaşadığınız bu bahar
kimbilir belkide hayat
bu ayaz köşesinde bir gün sizleride ağırlar