Hüzün dokundu kalbime, yavaşça sızan bir dalgaydı,
Bir melankoli dans etti gözlerimdeki sulara.
Yüreğimde açılan bir yara gibi kederim kabardı,
Ve içimde bir çığlık, sessizce büyüyen bir feryada.
Bir damla yaş düştü düşlerimin solgun sayfalarına,
Gözyaşlarımla sulandı gözlerimdeki manzara.
Hüzün, sanki sessizce yürüyen bir gece kuşuyla,
Gecenin karanlığında kaybolan bir izara.
Keder, gönlümdeki çiçeklere sarılan bir sis oldu,
Sevdalar soldu, umutlar solgunlaştı adım adım.
Gökyüzünde kaybolan bir yıldız gibi yok oldu,
Ve kalbimde derin bir boşluk, tarifsiz bir yalnızlık.
Ama bilirim, hüzün geçicidir, gelip geçer gider,
Güneş yeniden doğar, umut yeşerir topraklarda.
Kalbimde açan yeni çiçeklerle yeniden dirilirim,
Hüzün dokunsa da kalbime, yürürüm dimdik yollarında.
Kayıt Tarihi : 19.5.2023 13:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!