Hüznünü Yüreğinde Bekletenime

Daha sıcakken közü ayrılığın bin kelam yazıp, bir cümle asmalı gecenin hüznüne.
Yerle yeksan olmuşken gözde ki yağmur Al bu hüznü koy ömrüne
AH çocuk bu kadar has niyetler kıskandırır arşı ala meleklerini bile
Bu denli tatlı kelam şeker şerbet Harun Peygamberin diline
Hadi ahıma toprak at… Çünkü bu denli cennete yakınlık fazla yüreğime
Buyur Musab bin Umeyr’in yolu senin… Korkma! Ardın sıra meyilliyim
Ciğerini ferahlat tüm asrın Bilallerinin. Hadi zülal eyle…
Tüm devrilen kayaları hayra yorarken sen
Zeyneb’in aşkı konmuşken avuçlarına, ümitsizliği gamzelerinde biriktirme
Eşgalin silinmesin yürek yorgunlarının gözbebeklerinden
Duyur sesini, asrısaadetten bir hikâye ulaştır paslı sürgülere
Tek an gözünü ayırma muhacerattan! Tutunduğum dalın hürmetine
Şimdi gel otur hasbihal edelim aşkın dehlizinde…
Vuslatın arifesinde nerden düştü bu hicran türküsü kâğıdın sol yerine!
Hadi tut ömür kaçar… Hadi yakala ömrümü can çıkar…
Yetişmedi bir Arafat duası ki başım önümde
Bakma ardına, nazarım değecek sana yüreğini okurken
Sözlerim çıkarsız döküldü arzu halin mescidine…
Ne yandan tutsam adını, eksik kalmaz sevap ecrinde…
Bil ki denizin güzelliğine nakarat nakarat işlendin sen…
Olsun çocuk! Mekan ve zaman üstü şehadet nasipmiş bize