İlahi Aşka Bir Nağmede Bu Aşk Yetiminden ...

Bir sevda vardı önce şimdi ise bir AŞK…
Ta enenin sus makamından HÜVE nin var olma makamına kadar…
Başladık işte en içten seslenişle BİSMİKE…
Bir AŞK var yüreğimde şimdi Mevlana misali…
Mesneviler diziyorum yüreğimde.
Mesneviler dizdikçe aşk yeniden var oluyor,
mecnun ahir zamanda tekrar isim buluyor…
Ah bir olsaydı Tebriziler de anlatsaydım aşk derdimi.
Mevlana bulamadı aşktan yanmış Ney’i, bulamadı ki içinde büyüttüğü o yangının dildeşini...
Benim aşk makamıyla çalan Neyim yok.
Itrilerden gül bestelemişim bülbülün mecnunlar yanında sözü yok…
Mevlana’nın bulamadığını sen mi bulacaktın ey günahkâr nefis…
Bundan gayrı dildeşimi kaybettim artık dilim yok...
Şimdi ene sustu… Şimdi susma makamı…
Şimdi sevdanın beni yakma vakti
Yaktı işte Hallacı Mansur misali. Her aşığın yolu uğrar ENEL HAK makamına…
Nasıl bir aşktı ki bu gördü Hallac kendini kâinatın aynasında
Nasıl bir sevda ki BEN SENİM dememeyi Rabbine ihanet saymakta.
Hallaçlar büyümekte yüreğimde şimdi…
Enel HAK demeye cismim yetmez.
Ruhum şimdi kâinatın aynasında kendini bulmaya çalışmakta…
Ahh Hallac nasıl yaptın da bu AŞK libası cennet güzelliğinde oturdu cismine…
Nasıl bir aşk ki deli dedirtti. Akıl baştan tamamen geçmişti.
Nasıl bir aşk ki ruh cisimden sıyrılmayı çare bilmişti…
Şimdi AŞK taa hücrelerde Hallaç’ın kendini gördüğü o HAK çizgisin de…
Geceler birleşiyor şimdi HİCRAN çizgisine işte orada Rabia-tül Adeviye…
Ve bir dua çıkıyor ağzından Rabia’nın ” Ya Rabbi seven sevdiğine kavuştu bu gece… Sevilen sevdiğinin koynunda bu gece… Peki ya benim kavuşmam ne zaman?
Bu serzenişle Rabbi nasip eder duanın anahtarını.
Ve AŞK dile gelir konar avuçlarına, fısıldar kulağına “Vuslat özlemlerin çıldırma anında” diye.
Şimdi Rabia AŞKın basamaklarını tırmanmakta.
Ve AŞK vuslat makamındaa…
Gözler kapalı kulak işitmekte kâinatı…
İşte kâinat tam damarlarımda, tüm zikrini kalbime boşaltmakta
Ene ölme makamı… Öl demeye çare arayan makamda dirilme zamanı…
Kalbin mahrem yerlerine saklanan Rabbin aşkıyla kalbe gusül aldrıma zamanı...
Ve bir yiğit çıkar taa beş yüz sene evvelinden “Ballar balını buldum kovanım yağma olsun” diyor aşk dergâhında.
Bir yiğit aşk özürlülerine inat büyütür sevdasını ahir zaman Yunus’larının sırtında.
Aşk havarisi Yunus aşk derdiyle çile taşımakta omuzlarında. Nasırlanan yaralarında Rabbini bulmaya çalışmakta…
Ve Yunus Rabbin aşkından cennetin farkına bile varamamakta...
Aşk bu akıl bırakmaz başta. Bırakmadı nitekim Musa’nın havarileri şimdi delirme makamında…
Delirme makamı dedik sahi akıl kaldı mı başta…
Onca dost onca aziz nasıl ulaştı bir anlık miraçla bu sevdaya…
Sakiler şarap taşımaz olmuş bu asra… Bu asırda gizlenen ilahi aşk şimdi hangi lalin dudaklarında…
İşte bir çocuk taa asr-ı saadette lal olan diliyle Resulü haykırmakta…
Tek söz ve ene suusss… ENTE RESULULLAH DEMEKTE…
Muhammed girdimi bir kalbe muhabbet taşar durmaz yerinde.
Allah aşkı bu muhabbetle taşmakta âleme…
Ey aşkta yeni yetme! Habib’inin sevgisi dolmadan kalbe O’nu bulmak mümkün mü söyle.
Habib’in aşkı Ahmet Yesevi’nin kalbinde… Öyle bir aşk ki Peygamberin öldüğü yıldan sonra yaşamayı kendine haram bilmekte…
Ve bir âlem şimdi insanın kalbinde ve dilinde…
İnsan halife olarak gönderilmekte yeryüzüne.
Bir aşkla bütün isimler öğretiliyor. Ve bütün isimler şimdi bütün lezzetiyle dilinde.
Aşk bütün kâinatı içine ilmek ilmek çekme makamında…
Ve şimdi âşıklar Rabbin huzurunda… Bu makamda lakaytlık yok. Bu makam sidretül münteha makamı… Aşkın son makamı ve son asrı... Bu makam Habibullah’a has.
İşte Habibullah çıkmakta Rabbin huzuruna. Bu makamda yalnız AŞK konuşur. Ve Nasıl çıkılır diye sorar Habibullah” Tüm kâinat sussun ve dinlesin Ruhul Kudüs’ü.
Tüm eneler sussun ve dinlesin AŞKIN kelamını…
Tüm âşıklar sustu şimdi… Yadi söyle Ya Cebrail, bu makama yalnız AŞKLA çıkıldığını tüm kâinata duyurma vakti…
Şimdi ENE AŞK
İşte şimdi bu AŞKLA yeniden dirilme vakii…