Ey sevdalı gün gelir hasretlik biter
açılır kapalı kapılar
gün gelir mevsimler dönüşür güne
bulut olur sevdalar karışır sele
ey sevdalı hayat karmaşık
Yalnızlığın kalesini viran edelim
Bir pencere açalım uzağın ötesine
Beni gör baktığın yerde
Tutuşsun gülüşün elleri
Yalnızlıkta yanarken gecenin teni
Bir yangın yeri kadar kırgın ve yaralıyım
Dertli sazım çalar ben söylerim
yine geldim erzincanım
kalem yazar sazım söyler ben dinlerim
yine geldim erzincanım
erzincanın dağları sıra sıra
bir ses ver içi boş dünya
dün gece gökyüzü maviydi
bugün ahlar içinde.
satır başlıklarım
sen gibiydi
Bazen bir yorgunluk çöker üstüne
ne güneş batar
ne gün döner
nede yorgunluk gider üstünde
öyle dalarsın eskilere
Aklı himmet gün eyledim
vefasız yüreğim söz dinlemez
hayat bir varmış bir yokmuş
vakitsiz öter kuşlar
sitemkarım
Yıllardır
Sensiz yaralıyım ben yaralı
Hasretin yüreğimi yakar durur
Yandı yürek bağrım dinmez acısı
Söyle bir tanem
Sensiz başımı alıp nerelere gidem
yollar kapalı aşamadım dağları
ağrı vurdu dizlerime gelemedim yar.
el vurdum yarama yaram sızlar deride
bilemedim ben derdimin dermanı
sendedir yar.
dilim varmasada
kalem anlatır sevdamı.
hayalimde ve düşümde hep sen vardın
düygularım sardı bedenimi
şimdi kendimde değilim
kar düşer
içim üşür yollar virane.
dört tarafım hasret sokaklarıyla kaplı
bağrıma kar düşer
çatlak toprak duyulmaz ayak seslerim
-
Hüseyin Çubuk
Tüm YorumlarÇok güzel bir çalışmaydı..
Kutluyorum samimi yürek sesinizi..
Tam puanımla.. (Antolojimde)
Saygı ve Selamlarımla
HÜSEYİN ÇUBUK