Seni özlediğimi söylesem
Neye yarar ne değişir?
Kalbindeki merhamet kuşları kanatlanır da
Gönlümdeki hasrete konar mı?
O anlatılmaz hüzün yerini
Tarif edilemez bir sevince bırakır mı?
Ben kendi göğüsümde gördüm aşkı
Kaç zaman oldu ölüyorum
Gün geçtikçe bahara yaklaşan
Bir sonbahar gibi sararıyorum
Ben kendi ruhumda gördüm umudu
Geldin hayata dargın yüzümü güldürdün
Sonra gittin sararttın tenimi soldurdun
Oysa dönüp bir defa ardına baksaydın
Suretimde ölümün binbir tasvirini okurdun
Gökyüzü çok büyük ve serin
Ama gözlerin daha derin
Bir tren misali hayat
Binip uzaklara gidebilirim
Gökyüzü çok büyük ve serin
Ömrüm de bu yollar gibi dingin
Birgün çöz,
Gözyaşlarıma bağladığın prangaları
Çöz de kalbime yağsınlar
Büyütsünler bıraktığın papatyaları
Kır birgün etrafını saran göğüs kafesimi
Ben de isterdim sana anlatmayı ;
Kirpiklerini birer birer
Gözlerini uzun uzun...
Ben de isterdim sana anlatmayı ;
Üç kelimelik cümlenle
Beni nasıl bir dakikaya
Ben ölmüşüm ama
Umudum ölmemiş
Terk edilmiş bir eve dönmüşüm ama
Umudum penceremde gitmemiş
Kim bilir belki kanadı kırık olmasaydı
Artık takvim yapraklarına inanmıyorum
Gönlümün her vakti seni gösteriyor
Gün kararıyor
Gölgem beni terk ediyor
Sen kalıyorsun aşk kalıyor
Artık takvim yapraklarına inanmıyorum
Gönlümün her vakti seni gösteriyor
Gün kararıyor
Gölgem beni terk ediyor
Sen kalıyorsun aşk kalıyor
Nerde benim sevincim
Nerde benim gülüşüm
Ne yaptın bana
Vefasız dünya
Bulamıyorum kendimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!