Ruhum; avuçlarında,adaklık kurban gibi,
Sevgin; ta yüreğimde,kıpır kıpır can gibi.
Sana olan bu aşkım,öylesine kutsal ki;
Din gibi,iman gibi,bayrak ve vatan gibi...
Ateş düştü bağrıma ey cana yanıyorum.
Güzel saki imdada koşsana yanıyorum.
Gençliğim gitti gider,bundan değil kederim;
Birtanem; sensiz geçen zamana yanıyorum.
Baharın gülleri soldu mu Leylam,
Bu aşkın miadı doldu mu Leylam.
Bu son sualime gel bir cevap ver;
Vuslat kıyamete kaldı mı Leylam?
Bitsin bu karanlık geceler bitsin.
Bütünleri bölen heceler bitsin.
Açsın öbek öbek sevgi güllri;
Kin doğuran kirli düşünceler bitsin.
Çözemedim bir türlü sendeki muammayı,
Terketmeliyim dedim ondan vefa ummayı.
Anladım yine hüsran benim payıma düşen,
Beyhude beklemişim O vefasız Leylayı..
Gün olur gönlümde mor,sarı,yeşil;
Çiçekler açılır ilkbahar gibi.
Serpilir ruhuma renk ışıl ışıl,
Kızıl ufuklardan gün doğar gibi...
Gün olur içimde kanar bir yara,
Süslenmen,sürünmen gereksiz bence;
Yüzüne dökülen O kakül yeter.
İstemem ne düğün,ne bir eğlence,
O güzel gözlerle bana gül yeter.
Düşlemek bile zor sıcak buseni,
Unuturum dedimde,sözümü tutamadım.
Seni seven gönlümden,çıkartıp atamadım,
Seninçün için için tutuşup yandığımı;
Yazık! sen anlamadın,ben hiç anlatamadım..
Sevdim seni,ne kin,ne nefret kaldı.
Gönlüme onulmaz acı,dert kaldı.
Pazarda satılsa almazdım amma;
Bu aşk bana ezelden veraset kaldı.
Bilmem neden yakıyor.gönlümü bakışların?
Güneşmidir yoksa ne,gök mavisi gözlerin.
Kirpiklerin üstünde,hilal olmuş kaşların
Soğukta kalmışlara olur ısı gözlerin.
Gece mehtaba çıksan,ayın rengi solacak,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!