' Şair Dostum Rasim Yılmaza'
Düşünme yılların geçiyorsa da,
Boşver,giden o yıllardan bize ne.
Gam yeme bağları hazan sarsa da;
Elin olan goncalardan bize ne.
Sevda insan için,niçin ar olsun
Sevgisiz hayata eyvahlar olsun.
Tövbeler etmiştim; aşka,sevdaya..
Mümkün mü bu gönül tövbekar olsun.
Çiçek kokusunu,bülbül sesini,
Bir cihan dolusu vara değişmem.
Şu yeşil kırların bir nefesini,
Villalara,saraylara değişmem.
Bak yeşil ormana Evrenin süsü,
Biz toprak olsak bile,ölmeyecek aşkımız.
Her baharda açacak,çiçek çiçek aşkımız.
Haşredek çalınacak,beste beste dillerde,
Sevenlerin dilinde söylenecek aşkımız...
Gözlerine bakarak,elini tutabilsem,
Mehtaplı bir gecede dizine yatabilsem
Ne ölümsüz mutluluk olurdu Güzçiçeğim,
Senden başka herşeyi biran unutabilsem.
Seni incitecek bir söz demedim,
Söylesene bana nefretin neden?
Gözüne,kaşına kara mı dedim,
Bu güzel gözlerde bunca kin neden?
Sen azgın bir rüzgar,bense bir bulut,
Yabancı bir kentte akşamlıyorum,
Kilometrelerce senden uzakta.
Şu batan güneşi seyrediyorum,
Aksin beliriyor kızıl şafakta..
Eyvah! güneşte kayboldu birden,
Yeni bir sayfa açıp,yaşamı-ak istedim,
Işıl ışıl bir sevda,aşkı berrak istedim.
Gönlümü sana açtım,hiç bir perde koymadan,
Yalan-dolan olmadan tek yaşamak istedim.
Mehtap,mavi denizi kucaklayıp öperken.
Bir ses geldi arkadan,sahilde dolaşırken.
Başım döndü o anda,içim hazla titredi,
'Yalnız adam ben seni bekliyorum gel 'dedi.
Her aşığın ustası var,piri var.
Her yiğidin yareni var,yarı var.
Bu sonsuz gurbette; öksüz,kimsesiz,
Sana aşık,sana tutkun biri var..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!