Yine akşam oldu,kayboldu günüm.
Doğdu gecelerin içinden hüznüm.
Sustu bahçemdeki o şen kakaha;
Karanlıktan el ediyor ölümüm!
Benim memleketin karlı dağları,
Selam üstündeki ay-yıldızlara.
Enginde uzanır şirin bağları,
Selam ovalara,yeşil düzlere.
Kulağımda çınlar sesi bülbülün,
Kış olsanda sevdim,bahar olsanda...
Dost olsanda sevdim.ağyar olsanda..
Aşkımı bilememzsin Sevgili Güzçiçeğim;
Sevdim birkez,başkasına yar olsanda...
Mehtap ışıklarını yaydı Boğaziçinde...
Sularla cilveleşen Aydı Boğaziçinde,
Dalgaların sesiyle sarhoş olan yüreğim;
Sevgiden aşka doğru kaydı Boğaziçinde....
Dostlarım! öldüğümde,dinleyin duyun beni.
Kara giysilerimden çabucak soyun beni.
Değin ki; baharların kara sevdalısıydı,
Yeşil tabut içinde toprağa koyun beni...
Şu uğursuz günlerim,
Birgün sona erecek.
Kapkaranlık bulutlar,
Ufkumdan kaybolacak.
Benimd herkes gbi,
Bir güneşim olacak.
Selam olsun dostlara, bizleri ananlara.
Selam olsun gönülden,içten inananlara.
Allahım ualaştırsın milletçe hepimizi,
Daha nice bayrama,nice ramazanlara...
Gece ufka perdesini,
Gerdi yavaşça yavaşça.
Yere kara örtüsünü,
Serdi yavaşça yavaşça.
Ufukta kızıllık soldu.
Söndü güneş,geride akşam kaldı.
Gitti neşe,kalpte hüzün-gam kaldı.
Bir şey kazanamadım,ömür biti de;
Dünyaya tek miras,maceram kaldı.
Ummadığın bir anda gelir kapını çalar,
Eğilir kulağına der ki,ondan haber var..
Sevinçten,korkudan mı,ürperir benzin solar
Gözlerinin önüne türlü gölgeler dolar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!