Hilal
Ben karı uzaktan seviyorum
Yağmuru yakından
Rüzgâra karşı hafif sempatim varsa da
Tipi pek tipim değil
Yine de dolu kabulümdür
İBRET
Gönül dinle artık beni
Yeter bu kadar çektiğin
Bırak kıymet bilmeyeni
Yeter artık dert ektiğin
İFTİRA
Sabıkalı damgasını yemeseydim eğer gönül mahkemesinde
Belki bir cümle bile kurmayacaktım sorgusuz suallerin için
Hiçbir zaman vermeyecektim ifademi böyle gönülsüz
Zabıtlarına geçmeyecekti gözlerimin söyledikleri
İhbar
Bırakıp gideceğim kendimi
Yok yok
Gerçekten söylüyorum
Şöyle bir akşam vakti
Herkes çekilmişken köşesine
İki Gözüm
Belki ellerim buruşacak
Belki çizgi çizgi olacak yüzüm
Belki saçlarım beyazlayacak
Yaşlanacağım biliyorum iki gözüm
Ama hiç değişmeyecek bakışlarım
İktidar
Gönül iktidarımda duygularım var
Nefsim muhalefet etse de
Ve aklım kanunlarımı
Mahkemeye götürene kadar
Duygularıma esir bir hayat yaşayacağım
İMTİHAN
Çalış uğraş didin dur nasip değilse
Elinden hiçbir şey gelmiyor bazen
Nefsin bile edeple susup eğilse
Kimseler kıymet bilmiyor bazen
İNAT
Neleri yendim ben bu zor hayatta
Yârin inadını hiç yenemedim
Aşılmaz denilen yolları hatta
Aştım da yârime dinletemedim
İncitme
Her şeyin olsa da yalan dünyada,
Beyhude harcayıp pulu incitme!
Var mı ki bin sene kalan dünyada?
Hancıya bağlanıp yolu incitme!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!