Ya Rab, sana iman ettim.
Yargı günü, yargıcım sensin.
Ruhunu üzerime dök. Kurtarıcım sensin.
Yüreğime ektiğin sevgi tohumu;
Yeşersin, çiçek açsın, meyve versin.
Avuçlarımın içinde,
Umutlarımı birer birer söndüreceğim.
Düşler bile, yasaklı olacak, gecelerimde.
Yanlızlığa ihanet edeceğim.
İstemesemde.
Gürleyip ağlayanı,
Horoz olup, gıdaklıyanı.
Dost olup, post yüzeni.
Neler gördük, neler biz.
Kardeş diye arkadan çekeni.
Revamı çektiğim bu çile
Sormam ne bülbüle ne güle
Ateşi tuttum bile bile
Ah desem dağ taş gelir dile
Sevdim hikmet-i hüda ile
Ne için lazım olacak;
Neden diyecekler.
Sormadan bedenime
Aklımı çıkardım yerinden
Başka birileri okumadan,
Yırttım.
Vur dibine şişenin,
Öncesinde hayatın,
Mantarı çıkmazsa!
Güzel Marmaranın,
Sok parmağını, ağzına
İçine düşsün şişenin.
Yoksulluğuma çöken akşamların, kasvetinden,
Umutlarım kırılır. Hayallerim kaybolur.
Özlemlerimi bandırırım, baldıran suyuna.
O da yetmez. İçerim kana kana doyasıya.
Yokluğun farkına varırım.
Tükenmez acılarım,
Sırtımdaki kamburum,
Yürüyemez bacaklarım,
Yüzümdeki derin çizgilerim,
Feri sönük gözlerim,
Olsun.
Önümüzdeki sene erken gelmeli bahar,
Kışın yağmurunda çamurunda ölünmez ki,
Sözüm var; hasretlerime, sevdalarıma,
Çakal eriği çiçek açmadan,
Doğduğum yerlere gitmeden,
Yorgunluğumu kimselere belli etmeden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!