Gençliğimin arafesindeyim,
İçime doğdu şafak Güneş’i
Kalbim alev, alev yanıyor.
Volkanik dağlar gibiyim,
Heyecanım yürek parçalıyor.
Sevdiğim kız;
Sen giderken dağlara,
Annen, bacın kalırdı ağlara.
Amansızca vuruldun,
Kanın aktı karlara.
Unutulmaz acı bıraktın sağlara.
Sonuçta bir şehitlik kurdun.
Gönlümde yer buluşunu
Ellerimi tutuşunu
Evinizin yokuşunu
Asla unutmayacağım
Sevda dolu bakışını
Sana kavuşup, kucağım açmak
Özlem giderip doyası sevmek.
Beşik sallayıp,seni avutmak
Ninilerimle rahat uyutmak
Seni uyurken, seyredebilmek
Eve iş mi götürmüşsün
Yoksa sende
Benim gibi
Uykunu mu yitirmişsin
Çocuğun oyuncağını
Yitirdiği gibi
Güzel şeydir hatırlanmak.
Hastalıkta sağlıkta,
Varlıkta yoklukta
Sevinir kalmazsın boşlukta.
Pek güzeldir hatırlanmak.
Doğuştan yüzü gülmemiş,
Yazısı kara yazılmış.
Doğarken her çocuk ağlar.
Bu babasızlığına ağlamış.
Büyümüş zehir,zıkkım ile
Seninle bir hayat kurma dileğim.
Benim dışımdaydı engelim.
Belki inanmayacaksın,
İnan gönlümün varı.
Şimdi gerçekleştirelim, isterim.
Dağdan iner yeşil denize varır.
Mavi yeşil ile kucaklaşır.
Bu görüntüye doyum olmaz.
Yurdumun yeşil kuşağıdır,Karadeniz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!