Barışa gel, ey arkadaş,
Korkum, yurdu böleceğiz.
Bölününce kavim kardaş
Vakti evvel öleceğiz.
Şeytan derki; vurun kırın
Şu gönlüme girip gizlenen canım
Elbet bir gün aşkın dışa vuracak.
Özleminle yanıp sızlanan yanım
Umudun kaybedip kışa varacak.
Haller yabancıysa kalpler tanışır
Bir sıkıntı varken ortalık yerde
Güvence duymanın anlamı var mı?
Tüm olaylar seni salmış sa derde
Zevklere doymanın anlamı var mı?
Cümle alemlerde davan görülür
Bastığımız yerler sallanıp durur
Halk panik halinde tedbir şaşıyor.
Deprem dediğin şey, gizlice vurur
Falcılarda tahmin, ilmi aşıyor.
Derdi çekilir mi? Gelen kışının
Kökünden sarsıldı inancım benim
Doğru zannedilen boşa çıkınca.
Kumdan kalelere olan güvenim,
Kayboldu, dalgalar vurup yıkınca.
Herşeye sil baştan başlarım artık
Ölüp gideceksin fani dünyadan
Aşksız bu eşiği aşıyormusun?
Bir gün uyanınca sahte rüyadan
Gerçekleri görüp şaşıyormusun?
Hani bir zamanlar güzellik varken
Aşkımı söyledim, dile getirdim
Kalbin aşkımızda karar kılmadı.
Az da olsa umut vardı yitirdim
Verdiğin kararı aklım almadı.
Yüreğim sormakta kusurum nedir,
Her iş diğerinden daha karmaşık
Sorunlar sıraya dizilemiyor.
Dal kuruyup düşer, uzar sarmaşık
Kalp, bu aymazlığa üzülemiyor.
Aklını kullanmaz, hile sezemez
Zor günler kapıda, aşılmalıdır
Kötünün kötüsü çökmeden önce.
Yetişmek gerekir, koşulmalıdır
Fırsatlar kapıdan çıkmadan önce.
Zamanı geçmeden devran dönmeden,
Aldatmak üzere kurulan düzen
Nesi doğru çıkar? Söyleyin bana.
Hakkın yollarında yalanla gezen
Nasıl örnek olur? Bunca insana.
Kendinde keramet varsayan şaşkın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!