Her veda bir ölümdür
Gözlerimden dökülür hüzün yağmurları
Bir buhran sarar içimi
Söyle Mahpeyker neden her veda bir ölümdür.
Vedalar...
Sarhoşum, gönlüm sevdaya kandığında,
Yüzümde güller açar, yâr adımı andığında.
Ellerim üşür, hasret kandilim yandığında,
Denizlerim dalgalanır, yâr adımı andığında.
İçimde çırpışır, sevdanın alaca kuşları,
Ya sev beni olduğum gibi,
Ya da terket, resmine sarılır uyurum.
Ya bas beni bağrına evladın gibi,
Ya da vur sözlerinle nasılsa avunurum.
Ya yak gözlerinin ateşi ile gözlerimi,
Çıkıp geldin şenlendirdin hanemi
Kendine dadı mı ettin annemi
Sana mani mi yakmalı ninni mi
Ömrün uzun olsun benim bal oğlum
Uyu Yektam yorma artik ananı
Nedir bu gaflet uyansana aciz nefsim.
Sen bahara koştun kışa döndü mevsim.
Bülbül yanında, kargaya gülü sorarsın.
Beyazı bıraktın da neden siyahı ararsın?
Yüreğinde bulamadın mı aşkın hârını?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!