Gonca gülüm,
Ben aşkından yanan bülbülüm.
İki cihanın nuru sevgilim,
Demim, ademim yoluna teslimim.
Nuru çeşmim,
Sigarası sönmez tüter dumanı
Hasretin içimi kor etti babam
Unutmazsın sen hiç evlatlarını
Yüreğimde büyüdün dağ oldun babam
Gurbete düşünce anladım
Acı sözler ne kadar aptallaştırıyor insanı,
Dengesini bozuyor, içini yakıyor.
Başını döndürüp, yüreğini eleme boğuyor,
Bana düşen ne? Bu hayatta bilmiyorum.
Bilemiyorum ben hayatının neresindeyim,
Gece rüyamda bir sarmaşık gördüm,
Sarılmıştı gözlerime, o anda kördüm.
Kimsin sen ne istersin diye sordum,
Bu kabustan korkup şerre yordum.
Kimsin sen diye sordum tekrardan,
Dönsün artık bu kahpe düzen diye
Ben canımı verdim vatana hediye
Doymadan o cennet kokulu yara
Kahramanca veda ettim bu diyara
Göremeden daha doğmamış yavrumu
Sen kavuştun mertebene ey koca kahraman
Tabuta sığmaz yüreğinde ki büyük iman
Yıldırabilir mi selçuğu hiç kahpe düşman
Şehidimden sonra geçmez artık zaman
Ellerini öpmek nasipte yokmuş
Affet anam derdimiz çokmuş
Oğlun vatana ödemek için borcunu
Yeni sürgün fidanken yedi kurşunu
Bu hayatta düş'ün kadarsın.
Yüreğimde sen düşün ne kadarsın?
Huzura sığmayan gülüşün kadarsın,
İçime sığmayan sarp dağlar kadarsın.
Bu hayatta sevdan kadarsın.
Hasretin tutuşur
Gözlerin düşünce geceye
Özlemin dolar sığmaz olur heceye
Avuçlarımda bir kor tutuşur.
Yüreğim uyuşur
Hayaline kanıpta çatıkken kaşlarım
Bıraktım kendimi rüzgara yavaş yavaş
Yanaklarımdan süzülüp akarken gözyaşlarım
Aklımdan hiç çıkmıyor sen ve savaş
Bir park köşesi misafir ederken beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!