Gülen gözlerini gördüm bu sabah
Hep ağlar sandığım insanlarımın
Dillerinde gezen tek isim; ”Allah”
Hep naçar sandığım insanlarımın
Girdiler beraber umut evine
Kan kırmızı bir akşam
Zihnimde nihavent şarkılar
Kadınlar, erkekler, çocuklar
Ucu mavide biten sokaklar
Ve deniz;
Akşamın kızıllığı al kana benzer
Endamın yazılmamış destana benzer
Gözlerin çeker beni en derinlere
İnan ki, ey sevgili aşk sana benzer
Bir yaz yağmuru hayat
Gelip geçer anlamadan
Ama kaçma sen çocuk
Kaçma yaşamaktan
Sen de sev çocuk
İçimde yaşayan bir çocuk var
Sessiz, sakin, sevimli
Üstelik yakışıklı ve akıllı
Adı Abdullah...
Sonrası mı?
Ahh! ahh! ah!
Gün batar, kızıllıkta canlanır hatıralar
Bir özleme gebedir o saat manzaralar:
Aşkın, hicranda yanan acı gerçeğidir bu
Hasret akşamlarının kanlı çiçeğidir bu
Savruldu umutlara deli hazan yağmuru
Yalnızım sonsuzlukta bir denizim kupkuru
Başımda çatlak bir ses, üstümde bir yelkovan
Zamanın zembereği çoktan kırmış uskuru
Unutulmadım belki, bana öyle geliyor
Rüyamda eller gördüm.
Çok kırılgan ve üzgündüler
Sonra parmaklar geçti birer birer
Yorgun, bitkin ve ümitsiz.
Sonsuzluğa doğru akıp gittiler
1
Sana çiçekler getirsem en bakir dağlardan
Güller getirsem kan rengi
Uykusuz gecelerle işlenmiş
Özlemler getirsem...
Ve bir akşam çıkagelsem gün batarken
Sen benim bu alemde tutunacak dalımsın.
Sonu cennette biten bir sevda masalımsın.
Dilek için açtığım yorgun avuçlarımdan
Yedi kat semaya ulaşan dualarımsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!