Ey hayallerimin gözdesi nazenin kadın
Sevdanın dilencisiyim kapına geldim
Teşbihte hata olmasın ama ben seni
Bu alemdeki her şeyden daha çok sevdim.
Ölümcül tutkuyu anlamak zordur gülüm
Ruhumun çölünde dolaşan bu izler senin mi
Ya içimi paramparça eden bu gözler...
Sen misin kalbimin kapılarını zorlayan
Sonra da gelip başucumda ağlayan, Leyla!
Ey ruhumun pınarlarını kurutan kadın!
Ben-1
Bir ben vardır bu saat kuytularda büzülen
Bir ben vardır derisi Mansur gibi yüzülen
Bir ben vardır kaygılı, varlığına üzülen
Ben göbeğini kaşıyan adam
Gökköy’lü Fatma’nın oğlu.
Ya da besleme Ayşe’nin torunu
Adım Hasan, Hüseyin, Ali, Ahmet, Mehmet, Mustafa
Karamsar olma gülüm
Daha yolun başındasın.
Deli dalgalarıyla deniz,
Nasıl her şeyi içine çekerse,
Sonra da nasıl kusarsa sahile
Hayat ta öyledir işte…
Yorgun gecelere kapanır gözlerimiz
Sevdalı kadınlar ağlar rüyalarımızda
Analar yas tutar…
Ve elem yüklü yalnızlıklar bekler
Başucumuzda...
Bilirim düşler çare değil
Çare değil hayaller
Kim sorar bize sevdin mi diye
Anlatsak kim dinler
Güneşler nasıl batarsa
Gururlanma ey kader senden büyük Hak vardır
Her masuma açılmış özge bir kucak vardır
Alınlara çizdiğin o silinmez yazıyı
Kazıyıp çıkaracak mutlak bir bıçak vardır
Açılan yaralarını dağlamak istiyorum.
Yüreğimi sargı yapıp bağlamak istiyorum
Merhametini parayla satan kelplere inat
Oturup ta senin için ağlamak istiyorum
Simsiyah bir perde iner havadan
Örtülür dünyaya dünyaya doğru
Aklım, bir ok gibi fırlar yuvadan
Saplanır hülyaya hülyaya doğru
Sarınca vesvese beni inceden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!