Her nedense yolum düştü hanına
Sende kalacağım bu gece hancı
Ozan isen, dinle al divanına
Şiirsel dilimden bir hece hancı
Düşünme ki yaşam geniş yoksa dar
Çok şeyleri bilmezdim seni tanıdığım an
Çehrende okuverdim gizemli tümceleri
Çözümsüz sırlarınla giriştim zaman zamn
Karşılıksız uğrunda harcadım geceleri
Umutlu kucağında besledim dilekleri
(1)
Dünyaya anlam gözü ile bakan yok derler
Anlamsız olduğuna inanan da çok derler
Ben derim ona fani, yalan söyleyenler de
Yanılmamışlar, onlar yalnız hakka hak derler
Ümidimi salıverdim
Suskun bir sonsuzluğa
Gittikçe sesi yükseldi
Ses havar oldu
Havar çığlığa döndü
Geri almak istedim
Bitse de her şey, kaybolsa sözler
Yine ruhumda bir sen kalırsın
Bir de ölmeyen o hatıralar
Gözünü gözler sabırsız gözler
Bilir ki bir gün öyle gelirsin
Yücelerde ulu şanım
Erbil'imdir Erbil'imdir
Bu dünyada tek nişanım
Erbil'imdir Erbil'imdir
İlk düşüncem, ilk kararım
Zaman mıhıyla çaktım kaderimin nalını
Şansıma güvenerek açtım talih falını
Yaşamı anıklarken kucakladım evreni
Soğuk esinlerimi umutlarla ısıttım
Hakikat simgesini ayna gibi yansıttım
Gurbetten gurbete çok yollar aştım
Her bir yerde oldum ben bir tür garip
Bu anlamsız hayat elinden şaştım
Ki dedi adını garip kur garip
Ne var ki hayata geldim de yalnız
Şadlığı hem de sevinci al bize
Gel bize gel, gel bize gel, gel bize
Gecikme yar, gör ki ne bir gamdayız
Bir az olsun, bir az düşün dal bize
Olan nedir olmayan ne, düz söyle
Her ne dedi yalan dedi fal bize
Hasretten, çileden, gamdan ayrılır
Süslü sarayımda yerleşse safam
Ne gönlüm yaşamdan daha darılır
Ne duygum bulaşır ne şaşar kafam
Ümitle ilgili kalır bu sezgi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!