Kader beni yolcu etti
Gitsem de bir gitmesem de
Paha nesnem ucuz gitti
Bitsem de bir bitmesem de
Ne hayvanım ne de kuşum
Yıllarca aşkını besleyip durdum
Onun için bir ev, bir yuva kurdum
Her zaman kendimi bir aşık gördüm
Sana olan aşkım gerçektir gerçek
Gönülde yeniden her gün aşkı ek
Bağımızda açsın al pembe çiçek
Birinci perdede söyleşi titiz
Bir ömrü yansıtır düğümlü nesne
Ancak bir olayla başlar bu roman
Her bölümde betim yeni olacak
İkinci perdede açıklanır giz
Bir şaka eyle gönül
Bu dünya böyle gönül
Kimse sormaz sen kimsin
Hasta yoksa hakimsin
Neyin var söyle gönül
Şimdi dünyam loş
Demem hayat hoş
Ne eylesem boş
Gitti gelmiyor
Hicran alayı
Nafile harcayan bunca vaktimi
Gerçeği olmayan hayal utansın
Kuracağım bir gün diye tahtımı
Bunu söylemeyen masal utansın
Kavuşmaya karar verip sözleştik
Bırakma bir soru yanıtsız kalsın
Bilmediklerini gel bir bir sor da
Her bir sorun kendi çözümün alsın
Saydam bir anlayış yayılsın burda
Düğümlü görüşler yarar sağlamaz
Seni seven gönlümden aşk duygusun alsaydın
Sevgimizi anlardın benim gibi olsaydın
Uğrunda öldüğüme dayanmadan ölseydin
Sevgimizi anlardın benim gibi olsaydın
Sayın Büyük Paşam İhsan DOĞRAMACI'YA
Erbil'imin yüce kalesi gibi
Ulusun, yükseksin sende şan paşam
Atılgan Türkmenin balası gibi
Yiğitsin,cesursun, kahraman paşam
Gök yüzünü kara bulut sarsa da
Karanlıklar dört köşeme varsa da
Yine ümit kesmem sonsuz ışıktan
Yelkenimi açarım da denize
Bir an bile göz çevirmem şafaktan
Ismarlarım geceyi de gündüze
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!