Hülyalarıma Hasretim

Biliyorum,
Aramızda sadece göğüs kafesim var
Göğüs kafesimdeki coğrafyadaysa,
Gönül denilen bir yer var,
Ordasın hissediyorum ama göremiyorum
Ama gözler de hisleri özlemez mi?

Peki sen gözlerimin özlemişliğini
Hiç hesap ettin mi?

Biliyorum,
Seni gördüğüm her an hülyalarımda yaşar
Bil ki hülyalarım da,
Gözlerim kapalıyken bana uğrar
Ey hülyalarımın efendisi,
Gözlerim açıkken de seni özlemez mi?
Sana denk geldiği yollarda seni aramaz mı?

Peki sen gözlerimin aramışlığını,
Hiç hesap ettin mi?

Biliyorum ,
Özlemek bazen oturup,
Gönlünle dertleşmektir
Bazen de gözlerini kapatıp
Hülyalarınla içten içe ağlaşmaktır
Bil ki sen kendine hasret kalmış hülyalarımsın
Ben ise ağlamana dayanamıyorum
Peki hülyalarımın gözünde süzülen her gözyaşı,
Ruhuma yağan bir çaresizlik değil mi?

Sen, ağlayışının beni ne kadar çaressiz bıraktığını,
Hiç hesap ettin mi?

Bil ki bu hasret ,
Sadece gözlerime ait değil
Senden gelen sen olan hülyalarıma da ait
Bazen hülyalarıma tesselli olmak için,
Gözleri mi unutup sen olup ,
Hülyalarıma yağdığımı hiç hissettin mi?
Hülyalarım yağmurunla serinlerken,

Sen gözlerimdeki yağmurun hasretini,
Hiç hesap ettin mi?

Ey hülyalarımın efendisi,
Duy çaresizliğimi
Ağlamanı istemiyorum
Sana gel bir defa gözüm görsün, diyesim var
Ama yüzüm tutmuyor,
Gözlerim utanıyor, utanıyorum

Sen gözlerimdeki utanmışlığı,
Hiç hesap ettin mi?