Sevmiyorum karanlığı,
Aydınlığı ser üstüme.
Güneşi getir bana,
Güneşini ger üstüme.
Körelir gittikçe dilim,
Cümlelerin ver üstüme.
Boşluktayım,
kocaman bir boşluk
Kainat kadar boş ve havasız
Yerçekimsiz duygularım asılı kalır uğradığım her durakta.
Çekimi altına alamaz zaten bu yüreği hiç bir duygu
Saatin yelkovanı kadar avare dolanır kanım damarlarımda
Girdik hasret ayına
Sabır düştü payıma
Sana yasakmış madem
Bir tanem
Yıldızların ayın ışığına
bakmamam ben de
Çaresizlik nedir öğrendiğinde
Ümit etmekten yorulduğunda
Belki de başlıyor asıl hikaye
Gerçeğin içindeki sahtelik
Ve sahte sandığın gerçeklik
Çakıştığında
Veli olmanın yolu
Aklin çıkmaz sonu
Deli olmaktan geçiyorsa
Varsin deli desinler...
Sevilmenin yolu
yollar üstüyüm yine,
kendimden uzaklarda
bir kıvılcım gibi koptum ateşimden.
köz oldum, göz göz oldum...
parçalandım.
öz oldum...
Sokak lambalarının ışığında
Yağmuru izledim.
Gözlerime dolan yaşlarla birlikte
Düşüyorlardı toprağa.
Ve düşündüm bir an,
Benim ağlama sebebim belliydi de,
anlatamam, anlamam ki anlatayım...
ölümü özlesem hayat bana küser.
dert ortağıyım dertsizliğimin
sorularımın tek muhatabıyım..
en kötü alışkanlığım sorularım..
üşütür cevaplarım soğuğu keser...
Bıraktım üstüne düşünmeyi
Sorgulamayı bıraktım
İsyan etmiyorum artık
Akıştayım tüm hücrelerimle
Akışa bıraktım....
Direndikçe sanki
Yoruldum feda etmekten kendimi,
İçimde bir ayna kırıldı.
Camları yüreğime batıyor..
Çekip elimi ayağımı bütün yaşanmışlıklardan,
Bulduğum ilk tenhada
Gölgesine yatıracağım kavrulan bir çocuğu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!