Hû'ya Dâvet Şiiri - Ömer Kaan Bilgin

Âşinâyım, arş u ferşin en kavî ebvâbına:
Bakmaz onlar gönlü pâkın jengdâr esvâbına.

Gül, semâdan sormak ister yârinin ahbârını;
Kimse bilmez, murg-ı bülbül düştü mey girdâbına.

Muttasıl tahrîr eder, lâşek Kirâmen Kâtibin:
İltimâsat gösterilmez, kalb u fikrin nâbına.

Yûsuf olmak isteyen pervâya meydan vermesin;
Hazz-ı nefsânîyi atsın, çâh-ı tâlim âbına.

Sen ki Zehrî nâdim olmuş bendegânın kutbusun:
Mâsivâdan yüz çevir, et ilticâ Tevvâb'ına.