Hoş Geldin Şiiri - İsmet Ülker

“El âlem ne der” diye kendimi niçin üzeyim!..
Konuşup dursunlar; elin ağzı çuval değil ki büzeyim!..

Bundan böyle herkesi kendi hâline bıraktım…
Kendime senden yeni bir dünya yarattım…

İzin ver, gerdanına inci mercan dizeyim…
Seni yanıma alıp diyar diyar gezeyim…

Bugüne kadar hep başkaları için yaşadım…
Hamal oldum herkesin; dertlerini yüreğimde taşıdım…

Geçti artık Bor’un pazarı; sürdüm eşeğimi Niğde’ye…
Her gün bal kaymak yesen, bazen sinmiyor mideye…

Şimdi kendi dünyamda seninle çok mutluyum!..
Kıpır kıpır içim, yüzüm gülüyor; umut doluyum!..

Dünyama ve gönlüme “hoş geldin” güzel kadın…
Hayatın tadı tuzu, mutluluğun formülü senin adın…!!!