Hikmet Kavas Şiirleri - Şair Hikmet Kavas

Hikmet Kavas

kadının adını unuttum
çeşmede suya tuttuğu avucu aklımda
sömürüye diken diken tüyleri aklımda
gözleri ki sözlerinden hep önde
yediveren gözleri aklımda

Devamını Oku
Hikmet Kavas

elini tut alnıma
sıcak mı
al yanına ateşimi öyleyse
gideceksen bu kentlerden
kurtar ateşimi
birazdan belki

Devamını Oku
Hikmet Kavas

sevmekle başlar insanın uygarlığı
sevmeyi uçsuz bucaksız algılayarak
ister uçakla
ister yalınayak
yetişirsiniz kalbinizin hızına
yeter ki değsin yanağı yanağınıza

Devamını Oku
Hikmet Kavas

hep küçük kadınlar sevmişim
gözümde büyüterek
şimdi anlıyorum da
meğer beni başka sevmişler
aşklarının tozunu almak için

Devamını Oku
Hikmet Kavas

orospu berna
hem de vesikalı
ah benim 'vesikalı yarim'
bak sana ne diyeceğim
senin çok şeyini çalmışlar
ama çalamamışlar imanını

Devamını Oku
Hikmet Kavas

yüreğimi ekmeğe gömsem
sanki sen boy verip çiçekleneceksin ekmekten
öyle temiz yüzün
ve öyle namuslu bileklerin var ki
gerçekten
gerçekten kendime yetişemiyorum

Devamını Oku
Hikmet Kavas

baktın mı
ekmek ekmek bakıyorsun
hiç aç kalmayan seni hep eksik sever
işte bu yüzden yeniden düşün
hüznü düşünme birlikte taşırız
ve geçim derdini de

Devamını Oku
Hikmet Kavas

heybetli ceviz ağaçlarını sev
ve onların serinliğini
patikaların bile yorulduğu
uzak dağ köylerini
orman güllerini
sarı ve mor

Devamını Oku
Hikmet Kavas

n'olur
sessizliğini boz
suskunluğunu sustur
gün doğmasın kargalara
öyle bir mahluk ki insan
sesin çıkıyorsa öpülesidir her yanın

Devamını Oku
Hikmet Kavas

sesimde açık yara vardı
tuz yağdı serçeler
çatılara bombalar yağarken
keşke o zaman gelseydin
acı tek kişilik değildi
keşke poyrazla boranla gelseydin

Devamını Oku