Yürüyorum dağ taş,
Ben yol düşkünüyüm,
Sevdam yiğit,
Başım dik,
Sevgim coşkun bir sel gibi
deli mi deli.
Bunca gölge arasında
aydınlığa düşmeli insanın yüzü
Ve karanlığa karşı
uykuları inmeli sipere,
Gün atımına dek
umuda döğüştürmeli korkuyu,
Bu şehirde martılar üşüşürdü damlara
oynaşa oynaşa,
Onlar da değişti
artık sevişmiyorlar bile.
Ben de öpüşmeyi unuttum,
Dağlar niye ferman dinlemez
kaçağı görünce?
Ovalar niye gamsız
baharı görünce?
Nehirler niye çılgın
Eriyorum için için,
Söyleniyorum acı acı,
Dil yine de ürkek,
Adımlıyorum yalnızlığımı
Öfkeyi boğmak için.
Bir sevda ki
Toprak damlarda büyüdük,
Tahta sedirlerin üstünde
soğuktan morarırdı dudaklarımız,
Pencerelerin önünde seyrederdik
kardan adamı
taptaze yeşerirdi
Yüreğim Kızıldağ,
Gözyaşlarım Kızılırmak,
Akıp akıp giderim
acı toplayarak,
Ve yüreğinize inerim,
Derin derin,
Yılan gibi kaydı,
Dağ çiçekleri arasında bir mermi,
Saklandı sanki.
Kuşlar sökün etti
karşı yamaca,
Sen ve ben yalnız,
Şiir yazarım cümlelerim devrik
kalemim devrik,
Şiir yazamam duygularım devrik
boynum devrik,
Şiir okurum gözlerim devrik
kulaklarım devrik,
Ben bir insanım,
Bilim tapınağında
aklım kutsaldır benim,
Yüzüm aydınlık,
Yüreğim ise üç çataldır benim;
Sevgi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!