Sabavet'ten beridir yolunu gözledim
Nasıl bir yolsun uzayıpta gittin
Giden gelmedi, beklemekten usandım
Çürüdü bedenim toprağa karıştım
Bir an olsun yorulmadım
Ben böyle kaderi vururum arkadaş
Geldi geçti ömrüm ermedi rahata
Tırnaklarımla kazıyarak geldim bu ana
Yoktu babamızdan gelen
Tuttuk ipin ucundan
Çat ayazlarda öğrendik hayatı
Hayat bir şekilde devam ediyor
Kiminin hayal kırıklığııyla
Kiminin huzuruyla
Kimisinin uykusuzluğuyla
Kimi bulutlardan esinlenir
Benim bi anam oldu
Gerisi yalan oldu
Dostlar hep telef oldu
Yanayım yanayım da hangi birine yanayım
Dar günümde çok vurdular
Olurda birgün hasret çalarsa kapını
Hiç beklenmeyen anda gelirsem aklına
En mutlu anıları hatırladığında
Bir sigara yak benim için
Düşün kendi kendine
O gün anlamıştım güzel gözlüm
Ben seni yani, hayallerimi
Ben seni yani, umutlarımı
Ben seni en temiz en saf en masum duygularımı
Ben seni yani benliğimi kaybetmiştim..
Özgür bir kuştur kalbim.
Demir parmaklıklardır, göğüs kafesim.
Baştada bir gardiyan, onada akıl dedim.
Uçmak istiyorum, bırakmıyorlar..
Umuda kanat çırpar koştururum.
Öyle bir geceki
Bir Allah biliyor birde yalnızlık
Üfür üfür esiyor son gazla rüzgar
Yaprakların dökülüşüne ağlıyor ağaçlar
Bir Allah kulu yok ıssız ki ıssız
Bir ben varım birde yalnızlığım
İlk tanıştığımız da biraz soğuk davranan
Konuştuğunda kelimeleri ardı sıra haykıran
Arada sıcaklayıp çalışmayan
Bir dostumdan bahseder bu şiirim
Korkağın yanında tıslıyan
İlk defa yüzüme güldü bugün,
İçimde huzur, gönlümde hüzün
Bu kadar güzel güldüğünü bilseydim,
Ömrümden verirdim, gülsün diye yüzün
Öyle kullanma beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!